Rood, geel, paars, blauw, oranje

Hebben jullie enig idee waar ik vandaag was, beste mensen? Ik was op een plek met heel veel kleuren, zoveel wil ik alvast verklappen. Begint het te dagen? Als jullie mijn blog regelmatig volgen, dan zou je het kunnen weten.

 

Een hint: op die plek heb je heel veel bloemen in de verschillendste kleuren. Nou? Nu een idee? Nog steeds niet? Kom op beste mensen, zo moeilijk is het niet. Goed dan, nog een hint: het is een evenement en dat vindt altijd in april en mei plaats. Nu weten jullie het, of niet soms? Weten jullie het echt niet? Okee, een allerlaatste hint: die plek ligt in Lisse.

 

Ja hoor, goed geraden: we waren weer in Keukenhof, de baasjes en ik. Zoals de trouwe lezer inmiddels weet, is mijn vrouwtje helemaal gek op al die tulpen. Joost mag weten waarom. Maar het is een feit en de baas en ik moeten ermee leren leven. Ieder jaar gaan we dus naar Lisse om de tulpjes te bewonderen.

We zijn al vroeg in de ochtend vertrokken. Gelukkig had de baas thuis al de kaartjes geregeld, want toen we er aankwamen stond voor alle kassa’s een hele lange rij. Wij konden meteen doorlopen met onze geprinte kaartjes, dat was wel fijn.

 

Het park was vandaag echt op zijn mooist, dat moet ik wel toegeven. Alles, maar ook echt alles, stond in bloei. Tulpen, hyacinten, narcissen, sneeuwklokjes en zelfs de bomen. Er waren zoveel verschillende kleuren dat ik soms geen idee had waar ik het eerst moest kijken.

 

 

Een andere hobby van het vrouwtje is het fotograferen en dat kan soms heel vervelend zijn, want ik ben namelijk één van haar favoriete objecten. Ik moest poseren voor lichtblauwe hyacinten, donkerblauwe, rode, witte en natuurlijk voor allerlei soorten tulpen. Op een gegeven moment werd ik daar toch echt moe van.

Ik heb geen zin meer, sta al vaak genoeg op de foto

 

Niet alleen voor het vrouwtje ben ik een geliefd foto object, ook andere mensen wilden met mij op het plaatje. Vooral Amerikanen schijnen dol op mij te zijn. Ik denk er toch serieus over na of ik de volgende keer een vergoeding of zo moet vragen. Een tientje per foto lijkt mij een redelijk bedrag. Wat vinden jullie?

 

We hebben nogal wat afgelopen, want het park is vrij groot. Gelukkig houden de baasjes het ook niet zolang vol, dus werd er regelmatig gepauzeerd. Helaas ben ik nergens in de restaurants welkom, daarom heb ik met het vrouwtje buiten moeten wachten, terwijl de baas binnen het eten ging halen. Dat was helemaal niet erg, want het weer was schitterend. Met regen en ijzige kou wordt het natuurlijk een ander verhaal.

 

Achteraf gezien was het een leuke dag. In ieder geval weer een keer heel iets anders en al die kleuren en geuren zijn best wel leuk. Ik heb ook kennis gemaakt met diverse honden, die net als ik met de baasjes op stap waren. Altijd gezellig, even snuffelen en hallo zeggen.



Hoe mooi het ook was, het was best wel een vermoeiende dag. Eenmaal in de auto, was ik binnen een mum van tijd in slaap gevallen. En nu ga ik ook weer heel vroeg slapen, ben namelijk echt moe. Lieve tulpengroetjes van jullie Gina.

 

 

Op zoek naar bloesem

Alweer een hele fijne zondagswandeling gehad met de baasjes. Deze keer ging het naar Landgoed Heerlijkheid Mariënwaerdt in Beesd, waar we op zoek zijn gegaan naar bloesem. Het landgoed heeft verschillende boomgaarden. Als die allemaal in bloei staan is het gewoonweg prachtig en weet je niet waar je het eerst naar moet kijken.

 

Helaas viel het vandaag nog allemaal wat tegen. Bij sommige bomen zag je bijna niets, andere bomen hadden al een klein knopje, maar dat was het dan ook. Eigenlijk niet de moeite waard, zou ik zeggen. Maar geen paniek, de baasjes en ik hebben ons desalniettemin uitstekend vermaakt.

 

 

Op het landgoed kun je prachtige wandelingen maken. Als je over de rustige dijkwegen loopt, kun je zelfs de Linge zien. En er zijn heel veel paden waar je op je gemak kunt lopen. Met het zonnetje erbij had je het gevoel alsof het al vakantie is.

 

Aangezien de baasjes overal waar ze komen iets moeten eten en drinken, werd tussendoor bij de Stapelbakker gepauzeerd. Voor de baasjes hadden ze lekkere pannenkoeken, uitsmijters, tosti’s en dergelijke en ook aan ons hondjes werd de nodige aandacht besteed. Voor ons hebben ze een hondenbar neergezet. Heel erg luxe en praktisch voor zowel kleine als grote honden. Eindelijk een locatie waar wij viervoeters blijkbaar ook van harte welkom zijn. Wat mij betreft heeft de Stapelbakker dan ook een hele warme douche verdiend.

 

De lente is er

Vanmiddag heb ik de baasjes meegenomen voor een prachtige wandeling door landgoed Neerijnen. Het weertje was heerlijk: de zon scheen, er was weinig wind en in de zon is het lekker warm. Dus perfect hondenweer.

Kasteel Neerijnen

 

Ondanks het prachtige weer waren er niet al te veel mensen onderweg, maar die mensen die we tegenkwamen, hadden bijna allemaal een hond bij zich. Dat is natuurlijk hartstikke leuk voor mij. Even gedag zeggen en een beetje snuffelen.

Lekkere lentegeuren

 

Het ruikt nu overal naar lente, zelfs het gras heeft een andere geur. En de eerste bloemetjes zijn er ook al. Ik heb alles grondig onderzocht, want je kunt nooit weten wat je allemaal tegenkomt.

Nederlands Hervormde kerk in Neerijnen

Alles ziet er met een beetje zon erbij ook veel vriendelijker uit, zelfs de gebouwen. En de mensen kijken ook een stuk vrolijker. Kun je toch zien wat zo’n beetje zon allemaal kan doen.

Na de wandeling zijn de baasjes nog even op het terras gaan zitten. Ik heb die tijd goed benut en een dutje in de zon gedaan. Dat is me goed bevallen, zouden we iedere dag kunnen doen. Eigenlijk wordt het langzamerhand tijd voor vakantie, vind ik, maar dat zal wel nog even duren.

 

Paasuitstapje

Na dagenlang alleen maar regen te hebben gehad, schijnt vandaag eindelijk weer een keer de zon. Dat komt goed uit, want het is namelijk Pasen en dus tijd voor een uitstapje. Vandaag stonden de ‘Tuinen van Appeltern’ op het programma, een plek waar de baasjes heel graag – en vaak – komen. De tomatensoep schijnt daar heel erg lekker te zijn, zeggen de baasjes, en dat is één van de redenen waarom zij er zo graag naartoe gaan.

 

Helaas vielen de tuinen een beetje tegen, want er was bijna geen bloemetje te zien en voor mij dus ook niets te ruiken. Ik houd wel van al die lekkere bloemengeurtjes, maar ja, die waren er dus niet.

 

 

Maar ook zonder bloemetjes was het volop genieten. In de zon was het al best wel warm, dus heb ik de pauze van de baasjes benut om even in de zon te bakken. Heerlijk, zo’n warme vacht. Gelukkig kreeg ik ook heel veel aandacht van andere viervoeters, die heel even gedag kwamen zeggen. Daar zaten ook een paar heel knappe heren bij, die ook gecharmeerd van mij waren.

 

Sinds ons laatste bezoek is weer het nodige veranderd, dus valt er altijd iets te zien. Telkens komen er weer nieuwe tuinen bij. Sommige van die tuinen vind ik echter heel erg apart. Misschien is kunst voor ons hondjes niet zo weggelegd, dat kan natuurlijk, maar ik ben toch echt blij dat mijn baasjes iets minder kunstzinnig zijn aangelegd.

Als je echt niet weet wat je met je tuin moet doen, is dat misschien een optie.