Ieder
jaar gaat de RvB de regels van de agility aanpassen. Die gelden dan vanaf het
nieuwe wedstrijdseizoen, dat na het NK in juni begint. Er is nu nogal wat
veranderd. Er is een graad 0 ingevoerd, die verplicht is voor iedere combinatie
die met het lopen van wedstrijden wil beginnen. Voor ons is dat niet relevant.
Wat voor ons wel van belang is, zijn de wijzigingen in graad 1. Om te
promoveren naar graad 2 heb je nog maar drie u’tjes nodig en twee zeer goed.
Bij ‘zeer goed’ mag je één fout of weigering hebben. Wel moet je één u’tje en
één zeer goed op het vast parcours behalen. Eigenlijk zijn we nu zo’n beetje
terug in de tijd. Toen ik begon mocht je met drie u’tjes promoveren, waarvan
één op het vast. Daarna moest je er vijf hebben, waarvan twee op het vast.
Vrouwtje
zag meteen mogelijkheden voor Tosha. Vorig jaar had zij namelijk al twee u’tjes
gelopen en eentje daarvan was op het vast. Dus nog één foutloos rondje en twee
met telkens één fout en niets staat de promotie nog in de weg. Dat was
makkelijker gezegd dan gedaan. Tosha is namelijk een apart gevalletje. Ze plakt
ontzettend en doet weinig zelfstandig. Ook vindt ze tunnels helemaal niets.
Vrouwtje moet haar meestal helemaal naar de ingang brengen. Met een beetje pech
begint ze dan te blaffen als een gek en doet helemaal niets meer. Het gevolg
zijn talloze weigeringen en na drie weigeringen krijg je meteen een
diskwalificatie. Desalniettemin lukte het die twee om eind juli een zeer goed
op het vast te lopen.
Soms
gaat het wat beter en soms wat slechter. Half september waren we op een
wedstrijd waar het duidelijk slechter ging. Bij één van de rondjes waren Tosha
en het vrouwtje bijna aan het eind van het parcours. Nog één sprong en toen was
het klaar. Voor die sprong lag een rechte tunnel. Vrouwtje stuurt Tosha door de
tunnel en rent zelf volle vaart vooruit. Tosha is behoorlijk snel, dus die was
de tunnel snel weer uit. En wat deed Tosha? Die rent op het rennende vrouwtje
af en schiet tussen haar benen. Vrouwtje probeerde met alle macht overeind te
blijven. Zwaaide wild met haar armen, zette nog een paar stappen naar voren,
maar niets hielp. Ineens lag mijn vrouwtje op de grond.
Blijkbaar
is Tosha hierdoor toch nogal geschrokken, want sindsdien blijft ze redelijk uit
de buurt van het vrouwtje tijdens het lopen. En sindsdien gaat het beter, want
vrouwtje kan nu eindelijk goed doorlopen. Op 5 oktober een u’tje en gisteren
een zeer goed, allebei op de jumping. De teller staat nu dus op drie u’tjes
(één vast en twee jumpings) en twee zeer goed (vast en jumping). En dat
betekent dat die twee nu naar graad 2 mogen promoveren! We zijn daar allemaal
erg van onder de indruk. Dat hadden we nooit verwacht. Erg knap. Vrouwtje heeft
overigens besloten om voorlopig nog niet te promoveren. Eerst afwachten hoe
Tosha zich verder ontwikkelt.
Ook
ons ukkie Ayda heeft inmiddels een foutloos rondje gelopen op 21 september bij
KC Venlo. Dat was echt prachtig om te zien. Eindelijk ging alles perfect. Ze
kan al zoveel. Het probleem bij haar is echter dat ze regelmatig toestellen
overslaat. Waarom ze dat doet is niet helemaal duidelijk. Iedere trainer heeft
daar zijn eigen ideeën over. De een zegt dat de voeten van het vrouwtje op zo’n
moment de verkeerde kant op staan. Ayda zou helemaal niet op de armen letten,
daar is ze veel te klein voor. Daarom zijn de voeten dus echt essentieel. Vrouwtje
gaat nu bij het verkennen continu op haar voeten letten. Maar ja, bij het
verkennen is dat niet zo moeilijk, daar hoeft ze niet te rennen. Maar als ze
daar met hoge snelheden aangerend komt, is het de vraag of de voeten dan echt
perfect staan. De ander zegt dat vrouwtje de toestellen niet goed met haar
armen aangeeft en dat ze daarin veel duidelijker moet zijn. Uhm, ze let toch
niet op armen, zei de andere trainer? Laten we het erop houden dat het
ingewikkeld is.
Jullie
denken waarschijnlijk dat we helemaal niets anders meer doen dan wedstrijden te
lopen. Nee hoor, we gaan ook nog heel veel andere leuke dingen doen. Eind
augustus waren we weer een keer een dagje in de tuinen van Appeltern. Het was
weer heerlijk, maar er was al veel uitgebloeid. En we zijn nog steeds heel veel
aan het wandelen. Dus we vermaken ons uitstekend.
