Toen we
terugkwamen van vakantie kon je goed merken dat de zomer een heel eind voorbij
was. Het baasje moest meteen maandags weer gaan werken, het vrouwtje had
gelukkig nog een weekje vakantie. Ze had een hoop dingen gepland, maar helaas
konden die door het slechte weer niet doorgaan. Het was continu pijpenstelen
aan het regenen. Nou, niet leuk dus.
 |
| Met Romy op het strand van 's-Gravenzande |
Op 24 september
hadden we onze laatste competitiewedstrijd van dit jaar en dat was tevens de
laatste wedstrijd die buiten gehouden werd. Het zou een zonnige dag worden, had
de weervrouw voorspeld. ’s Ochtends kon je daar echter niet veel van merken. Het
was vreselijk mistig, was een beetje gokken waar de toestellen stonden. ’s
Middags kwam wel het zonnetje tevoorschijn en het was zelfs behoorlijk warm. Het
vast parcours ging prima, tot we weer bij de kattenloop kwamen. Ik weet niet
wat het de laatste tijd is, maar ik miste weer een deel van de afloop. Dus weer
een fout en geen u’tje, wel een 8e plaats. De jumping ging helemaal
perfect, dus hier hadden we wel een u’tje. Helaas hebben we die eigenlijk niet
meer nodig, want we moeten nog twee u’tjes op het vast parcours hebben om te
promoveren. Maar ja, we waren er toch blij mee, is altijd leuk als we foutloos
lopen.
En vandaag was het
dan eindelijk weer zover: we gingen naar de sheltiedag van regio west, die weer
plaatsvond in het strandpaviljoen van ’s-Gravenzande. Vorig jaar waren we bij
KC Delft. Was ook leuk, maar strand is strand en dus toch iets anders.
De ochtend begon
met een vuurwerklezing, waar de baasjes heel erg benieuwd naar waren. Een gedragstherapeute
vertelde wat baasjes het beste kunnen doen als wij hondjes bang worden van het
geknal. Tijdens de lezing dacht ik dat het al oudejaarsavond is. Jeetje, wat
kunnen sommige shelties blaffen. Kreeg er onderhand zelf koppijn van. Romy en
ik gingen gewoon rustig liggen, maar sommige hondjes maakten echt een opstand. De
lezing was dan ook niet zo’n groot succes, begreep ik, want het was amper te
volgen wat die mevrouw vertelde.
 |
| Even uitrusten |
Die mevrouw, die
de sheltiedag georganiseerd heeft, stelde daarom halverwege voor dat we eerst
naar het strand gaan, zodat wij hondjes een beetje kunnen uitrazen. Helemaal
top, dat noem ik een goed idee. Romy en ik sprongen meteen op. Yes, strand, daar
waren we voor gekomen. Zo’n lezing is voor ons toch een beetje saai. Het zonnetje
scheen, er was weinig wind, dus het weer was helemaal perfect voor een
stranddag. Het vrouwtje had onze ballen meegenomen. Super!!!
Na ongeveer een
uur op het strand gerend te hebben, moesten we terug naar het paviljoen voor
deel 2 van de lezing. Deze keer was het iets rustiger, maar je kon nog steeds
bijna niets verstaan. Ikzelf denk niet dat die mevrouw nog een keer een lezing
houdt op een sheltiedag, ze zag aan het eind toch wat gestrest uit. Vervolgens
mochten de baasjes genieten van een heerlijk buffet. Dat schijnt altijd heel
leuk te zijn, hoor ik van de baasjes. Je kan zelf kiezen uit allerlei lekkere
dingen. Eh vrouwtje, kan je misschien voor ons ook een keer zo’n buffet klaarmaken?
We hadden de baas
aangemeld voor een workshop etsen, die na het eten plaatsvond. Het was de
bedoeling om in een glas een sheltie en de naam van je hond te etsen. Aangezien
wij met zijn tweeën zijn, wilden we natuurlijk allebei een glas. Logisch, toch?
Tja, maar mijn vrouwtje heeft voor zoiets geen aanleg, zegt ze, dus moest de
baas twee glazen etsen. Die was dus even bezig. Wij gingen weer lekker met het
vrouwtje naar het strand om daar verder te genieten van de stranddag.
Na een uur of zo
gingen we weer even naar binnen om te kijken hoe ver de baas is met onze
glazen. Nou, schoot niet echt op, stond nog niet veel op de glazen, dus konden
wij weer naar buiten. Het heeft behoorlijk lang geduurd vóór onze glazen
eindelijk klaar waren, maar ik moet toegeven dat de baas echt zijn best gedaan
heeft. Zien er heel goed uit. Het was echt een geweldige dag. Heerlijk genoten
en heerlijk moe van al dat geren op het strand.
