Het nieuwe jaar is begonnen

Net als in andere jaren werd het nieuwe jaar door veel mensen begroet door een hoop geknal. Ik begrijp echt niet wat mensen daaraan vinden, voor ons hondjes is dat één en al verschrikking. En niet alleen voor ons, voor alle dieren. Deze keer werd bij ons heel veel en vooral heel lang geknald. De eersten begonnen al op Kerstavond!!! En de laatsten zijn nog steeds aan de gang!!! Echt onvoorstelbaar.

De eerste sneeuw voor Romy

Zoals jullie inmiddels weten, houd ik helemaal niet van lawaai en geknal. Het liefst zou ik geen  stap buiten willen zetten als er zo geknald wordt, maar ik moet natuurlijk naar buiten om mijn behoeften te doen. Romy is ook in dat opzicht totaal anders, zij was er helemaal niet van onder de indruk. Dat heeft mij goed geholpen en daarom ging het dit jaar iets beter dan in voorgaande jaren. Soms heb je inderdaad iets aan haar.

Soms doet ze echter dingen, daar sta je versteld van. Een paar dagen geleden lag ze ’s avonds in de keuken op de grond. Was op haar botje aan het kauwen, dus hebben we er verder niet naar gekeken. Op een gegeven moment ging het vrouwtje naar de keuken en wat zag zij? Was Romy met een vaatdoek bezig, waar ze een groot gat in gebeten had. Jullie hadden haar moeten zien. Oh, wat kan mijn zusje toch onschuldig kijken. Er was geen enkele twijfel mogelijk, Romy had het niet gedaan!

Toen we gisterochtend wakker werden, was het ineens winters bij ons. Het had gesneeuwd en overal was het wit. Superleuk. Had graag samen met Romy in de sneeuw willen spelen, maar dat kon niet, want we moesten naar de derde wedstrijd van de wintercompetitie. De baasjes waren daar eigenlijk niet blij mee, want er werd voor gisteren heel slecht weer voorspeld. Overal lag sneeuw en later op de dag zou het gaan ijzelen. Gelukkig viel het ’s ochtends nog mee en we hoefden deze keer ook niet ver te rijden.

Romy 30 weken oud

In de manege was het stervenskoud. Het vrouwtje had talloze truien over elkaar aan gedaan, waardoor ze amper kon bewegen, maar zelfs dat hielp niet. Gelukkig was de manege groot genoeg om een beetje te kunnen rennen. Daar kregen we het toch weer warm van en zo viel het uiteindelijk eigenlijk mee. En het vrouwtje en ik moesten natuurlijk ook nog onze parcoursen lopen. Het vast parcours ging helemaal geweldig. Geen enkele fout. Dat kon je niet van iedereen zeggen. Slechts vier combinaties, en daar horen wij dus bij, hebben het parcours foutloos gelopen.

De jumping ging op zich ook prima, maar helaas heb ik een paaltje overgeslagen. Het vrouwtje heeft dat niet gezien en we liepen gewoon door. Meneer de keurmeester hield meteen zijn armen gekruist, hetgeen betekent dat we een diskwalificatie hadden. Tja, zo gaat dat. Waren we natuurlijk niet zo blij mee. Moet toch beter opletten bij de palen. Maar er zijn zoveel dingen waar ik aan moet denken. Alle raakvlakken moet ik raken. Dat lukt me de laatste tijd goed, want dat heb ik uitgebreid met het vrouwtje geoefend. En alle paaltjes moet ik netjes nemen. Pfff, dat valt soms niet mee om dat allemaal te onthouden.

De estafette, die we samen met ons team moesten lopen, was bijna dezelfde dan de vorige twee keren. Alleen moest ik de op een na laatste horde van de andere kant springen. Het vrouwtje maakte zich daar toch een beetje druk over, maar dat was nergens voor nodig. Ik deed het gewoon perfect. Helaas deed de rest van ons team ons dat niet na. Alleen diskwalificaties.

Toen de uitslagen van het vast parcours werden opgehangen, ging het vrouwtje meteen nieuwsgierig kijken. Romy en ik mochten deze keer niet met haar mee, in de kantine waren hondjes namelijk niet welkom. Wel konden we het vrouwtje daar zien staan. Ik zag dat ze een paar vingers opstak, maar snapte er verder niets van. Ineens riep echter de baas: “Jullie zijn vierde geworden”, en vervolgens kreeg ik een hele dikke knuffel van de baas.

Verstoppertje spelen

Jeetje, ik werd er wel een beetje stil van. Vierde!!! En dat op de wintercompetitie waar zoveel toplopers lopen. Dat is dus een hele prestatie. Na afloop van de wedstrijd mocht het vrouwtje een rozet voor de vierde plaats in ontvangst nemen. Ben echt trots op ons, wat doen we het de laatste tijd toch goed.

4e plaats wintercompetitie VP

Vanmiddag hebben we een wandeling gemaakt langs de Maas. De meeste sneeuw is alweer verdwenen, maar dat maakt niet uit. Romy en ik hadden heel veel lol samen. Is echt leuk om een zusje te hebben. Desondanks mis ik mijn kleine vriend Wibi nog steeds. Was altijd zo gezellig met hem op de bank.