Ik ben nu drie
Op
30 april was het weer zover: ik was jarig en ben drie geworden. De voorgaande
jaren hebben we op die dag altijd iets leuks gedaan, maar daarvoor was nu
helaas geen tijd. De baasjes waren namelijk volop bezig met schilderen van de
huiskamer en dat was een hele klus. Het baasje moest het plafond en de muren
schilderen en het vrouwtje moest de kasten leeghalen, zodat die van de muur af
konden. Ik heb er volop van genoten en mijn best gedaan om mee te helpen.
Zodra
de baas klaar was met een muur liep ik kwispelend langs om te controleren of
hij het allemaal goed heeft gedaan. Zag er inderdaad goed uit. Toen ik de
tweede keer langsliep, zag ik echter ineens een paar vlekken. Waar kwamen die
zo plotseling vandaan? Tja, die verklaring was snel gevonden. Ik had door mijn
gekwispel de verf van de muur gehaald. Nou zeg, dat hadden de baasjes me toch
wel mogen vertellen dat het even duurt vóór de verf droog is. Had een hele
groene staart, dus liep ik even voor schut.
De
baasjes hadden me beloofd dat we alsnog iets leuks zouden doen voor mijn
verjaardag. Op 5 mei was het dan eindelijk zo ver: we gingen weer tulpjes
kijken in Keukenhof. Het was schitterend weer en hartstikke leuk om tussen de
tulpjes te wandelen. Echt genoten. Helaas kwamen we deze keer maar weinig leuke
hondjes tegen. Vond ik toch een beetje jammer.
Vorige
week en vandaag waren we weer op een wedstrijd. Bij de Nevelhorst, waar we
vorige week waren, ging het prima, ondanks de subtropische temperaturen. Bij
het vast parcours hebben we een heel goed rondje gelopen, we zijn 12e
van 47 combinaties geworden en hebben onze eerste 12 punten behaald, waar we
allebei supertrots op zijn. In de competitie staan we dus niet meer onderaan. De
hitte viel overigens reuze mee. In de tent was het aangenaam met de geopende
ramen waardoor de wind waaide.
Qua
weer was het vandaag in Uden precies het tegenovergestelde. Nu zaten we weer
van de kou te bibberen. De parcoursen gingen op zich prima, maar het had
allemaal veel beter gekund. Bij het vast parcours stak ik verkeerd de palen in.
Toen ik die over moest doen, liep ik in de palen terug in plaats van ernaast en
dat leverde meteen weer een diskwalificatie op. De jumping ging best wel
lekker, alleen wist ik bij een horde even niet zo goed wat nu de bedoeling was.
Daarom bleef ik gewoon staan tot het vrouwtje duidelijker aangaf wat ik moest
doen. Tja, en jullie weten het inmiddels: meneer de keurmeester kijkt allemaal
mee en gaf meteen een weigering. Mijn aarzeling zorgde bovendien voor extra
secondes. Dus eindigden we slechts als 32e van de 62. Heel jammer,
want we hebben echt goed gelopen.
Het
spel ging fantastisch. Alles klopte. We hebben heel lekker en vooral snel
gelopen. Dat leverde zelfs een 6e plaats op, waarmee we 41 andere
combinaties hebben verslagen. Weliswaar levert dat geen punten op, maar we
hebben nu toch echt laten zien dat we het kunnen. De volgende keer hopelijk
alleen maar dat soort resultaten.