Zoals ik onlangs
al geschreven heb, valt het dit jaar niet mee met het weer. De afgelopen weken
was het voortdurend aan het regenen en niet een beetje ook. Soms viel het echt
met bakken uit de hemel. Zo had ik me de zomer eigenlijk niet voorgesteld. Een
beetje zon en aangename temperaturen vind ik toch wel heel erg fijn. Gelukkig is
de zomer nu toch weer teruggekomen. Duimen dat het zo blijft.
Ondanks het
slechte weer hebben we de afgelopen weken toch een paar uitstapjes gemaakt. Op 6
augustus zijn we in de Tuinen van Appeltern geweest. Over het algemeen komen we
daar heel vaak, maar dit jaar was het nu voor het eerst. Dus dat was volop
genieten. In de tuinen staat nu alles in bloei. Dat is niet alleen prachtig om
te zien, het ruikt ook overal heerlijk. Romy en ik konden geen genoeg krijgen
van al die geurtjes.
Ook waren we regelmatig
aan de Waal en Maas, zodat we achter ons balletje aan konden rennen. Dat is dan
weer het voordeel van slecht weer: de toeristen en andere dagjesmensen blijven
lekker thuis en wij hoeven dus nergens voor uit te kijken. Bij warm weer
trekken heel veel mensen naar de strandjes langs de Maas en dan is er geen
ruimte meer voor ons om te rennen.
Met de wedstrijden
ging het de afgelopen periode helaas niet zo goed. Op 5 augustus zijn we ’s
ochtends afgereisd naar Hilversum voor de wedstrijd bij KC Gooi- en Eemland. Ik
had me daar heel erg op verheugd en had er echt superveel zin in. Toen we
uitgestapt waren en Romy en ik met het vrouwtje naar het clubgebouw wilden
lopen, bleek ik echter ineens nog maar op drie pootjes te kunnen lopen. Mijn
linker achterpootje was rood en deed zeer. Blijkbaar was ik ’s ochtends ergens
met mijn pootje ingetrapt.
De baasjes
beslisten dat dat geen nut heeft, dus werden Romy en ik weer in de auto gezet
en gingen we naar huis. Ik was het eigenlijk niet helemaal eens met die
beslissing, maar als het om mijn gezondheid gaat, heb ik helaas niets te
vertellen. Gezondheid is het belangrijkste dat er is, zeggen de baasjes, en die
gaat altijd voor. Thuis aangekomen werd mijn pootje met een of andere zalf
ingesmeerd en gelukkig kon ik een paar uur later alweer prima lopen.
Afgelopen zaterdag
ging het gelukkig weer prima met mij en mocht ik samen met mijn vrouwtje de
wedstrijd in Amersfoort lopen. We deden het geweldig. Op de jumping foutloos,
maar helaas 4,10 seconden te langzaam voor een u’tje. Ook het vast parcours
ging lekker, alleen miste ik weer het raakvlak van de kattenloop. Anders was
dat een u’tje geweest, want nu waren we wel netjes binnen de tijd. Ik denk dat
ik het raakvlak toch nog een keer goed moet trainen, want op die manier schiet
het niet echt op.