Sinds ons laatste
blog is er weinig veranderd. Uhm, eigenlijk klopt dat niet helemaal, er is wel
iets veranderd. De maatregelen, die oorspronkelijk op 6 april zouden eindigen,
zijn verlengd tot 28 april. En er zijn nog nieuwe bepalingen bijgekomen. Alle
evenementen, waarvoor een vergunning aangevraagd moet worden, zijn tot 1 juni
verboden. Hieronder vallen ook agility wedstrijden, dus geen wedstrijd voor
ons. En ook Keukenhof is afgelast. Mijn hele leven kom ik daar, ieder jaar
weer, en nu voor het eerst niet. Niet te bevatten. Ook geldt er nu een samenscholingsverbod.
Je mag slechts met drie mensen, die geen deel uitmaken van een huishouden,
buiten zijn en dat op een afstand van anderhalve meter. Pfff, ik weet niet wat
ze nog allemaal hebben verzonnen, maar ik word daar langzamerhand doodmoe van. Ik
wil gewoon lol hebben, leuke dingen doen en van het leven genieten.
Nou, ik moet wel
eerlijk zeggen dat we het eigenlijk niet zo slecht hebben. De baasjes verzinnen
elke dag iets leuks voor ons, zodat we ons niet vervelen. Onlangs waren we
bijvoorbeeld op een camping in Nederhemert. Niet voor vakantie of zo, gewoon om
te spelen. Over het algemeen is het daar druk en staan er veel tenten, maar nu
is er geen mens en dus konden wij ons heerlijk uitleven. De baasjes hadden de
ballen meegenomen en we mochten uitgebreid rennen. Daarna hebben we nog een
leuke wandeling op het eiland van Nederhemert gemaakt. Voelde bijna als een
echte vakantie, met het warme zonnetje erbij.
Eind maart heeft
het vrouwtje een workshop gedaan met Romy in Hoogerheide. Romy rent altijd als
een gek over de kattenloop, zo hard dat het vrouwtje haar onmogelijk kan
bijhouden. Daarna wordt het vaak een beetje rommelig, want het vrouwtje is er
dan nog niet om aan te geven wat Romy moet doen en daar ging dus die workshop
over. Romy en mijn vrouwtje hebben veel opgestoken, begreep ik, en ze kwamen
dolblij naar huis. Was er eerlijk gezegd een beetje jaloers op dat Romy wel
mocht trainen en ik niet, maar ja, ik maak er geen zooitje van na de
kattenloop, dus voor mij zou daar niet veel te leren vallen.
Een paar dagen
later heeft het vrouwtje het allemaal goedgemaakt. Vrouwtje heeft voor ons een
agilityhal gehuurd voor een halfuur. Dat doen we niet zo vaak, want dat is best
wel prijzig. Bijna net zo duur dan de inschrijving voor een hele wedstrijddag.
Maar ja, nu hebben we geen wedstrijden en ook geen trainingen meer, dus houden
de baasjes blijkbaar centjes over en konden we ons zo’n luxe een keer veroorloven.
Ik was er zo blij mee. Eindelijk weer met mijn vrouwtje rondjes mogen lopen.
Wat is dat geweldig. Ik heb gerend als een gek en kon er geen genoeg van
krijgen. Andere dingen vind ik ook heel fijn om te doen, maar agility is het
echt helemaal voor mij. Ook Romy was er superblij mee.
Onvoorstelbaar dat
het pas ruim vier maanden geleden is dat ik met mijn vrouwtje Nederlands
Kampioen geworden ben. Wat hadden we toen een geweldig leven met al die
trainingen en leuke wedstrijden. We hadden zoveel plannen voor het nieuwe jaar.
Vrouwtje had een hele lijst opgesteld met wedstrijden die we zouden doen. Onder
andere stonden verschillende wedstrijden op de lijst in Hellendoorn, waar we
kampioen zijn geworden. Voor mij een speciale locatie, waar ik me heel erg op
verheugd heb. Maar de ene na de andere wedstrijd wordt uit de lijst geschrapt.
In eerste instantie werd er nog vanuit gegaan dat de wedstrijden later in het
jaar gelopen konden worden, maar hoe langer het duurt, hoe onwaarschijnlijker
dat is. Tot 1 juni mag dus sowieso niets en of er daarna iets verandert valt
nog te bezien.
Vrouwtje heeft nu
ook veel meer tijd voor andere dingen. Ze heeft nu besloten om het project tuin
op te starten. De tegels zien er niet meer echt schoon uit, daarom heeft zij
die nu allemaal met een hogedrukspuit schoongespoten. Romy en ik mochten helaas
deze keer niet helpen, die spuit schijnt namelijk gevaarlijk te zijn. We
moesten dus binnen blijven zitten. We hebben het vrouwtje wel goed in de gaten
gehouden via de terrasdeur.
Er moeten ook
nieuwe tuinmeubelen komen, want de oude zijn stuk. Alleen weten de baasjes nog
niet zo goed wat ze eigenlijk willen. In eerste instantie werd gedacht aan een
loungeset, waar we met zijn allen gezellig kunnen liggen. Inmiddels vragen de
baasjes zich af of dat wel zo praktisch is en of dat mooi is. De bank zou dan
voor het woonkamerraam staan en we zouden tegen de rugleuning aan kijken. Nou,
dat klinkt inderdaad niet geweldig. Ook moet zo’n bank steeds verplaatst worden
als de ramen gezeemd moeten worden. Dat gaat het hem niet worden, denk ik.
Vervolgens kwamen ze uit bij een tafel met stoelen. Kan je fatsoenlijk aan
zitten eten, zei het vrouwtje. Maar ja, uren op zo’n stoel zitten, zien de
baasjes ook weer niet zitten. Binnenkort willen we ergens gaan kijken. Ben
benieuwd waar we mee naar huis gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten