De kleurenpracht komt terug

Momenteel hebben de baasjes en ik het heel erg druk. De herfst is namelijk volop aan de gang, de bomen zijn prachtig verkleurd en daar willen we met zijn allen zoveel mogelijk van genieten. Het vrouwtje wil ook altijd alles op de gevoelige plaat vastleggen, dus wordt er bij ons nu wat afgewandeld.

Kasteel Nemelaer

 

Dat klinkt allemaal makkelijker dan het is, maar van tevoren moet een heleboel uitgezocht worden. Je kunt namelijk niet continu naar dezelfde plek gaan om foto’s te maken, wordt een beetje saai.

 

In augustus waren we al een keer bij kasteel Nemelaer en daar zijn we afgelopen weekend weer naartoe om te kijken hoe het daar in de herfst is. Dat viel eigenlijk een beetje tegen, weinig verkleurde bomen. Desondanks was het een leuk uitstapje. Ik heb lekker gewandeld, een paar leuke hondjes ontmoet en veel gesnuffeld. Mijn vrouwtje had het helaas minder naar haar zin. Halverwege gingen de baasjes op een bankje zitten om wat uit te rusten. Ineens kwamen honderde muggen op mijn vrouwtje af en hebben haar hele gezicht kapot gestoken. Ze zag er echt niet uit, het hele gezicht vol met dikke bulten die vreselijk jeukten. En de baas had helemaal niets.

 

Vandaag hebben we een andere locatie gekozen, eentje waar gelukkig geen muggen waren. We zijn naar park berg en bos in Apeldoorn, waar het daadwerkelijk heel erg mooi is. Het was ook echt perfect weer voor een uitstapje: geen wind, zon en aangename temperaturen. Dat was genieten.

 

park Berg en Bos

Je hebt daar van alles: een grote vijver, edelherten, wilde zwijnen, en een klimbos en speelweide voor kinderen. Voor mij hoeft dat allemaal niet, ik wil gewoon lekker met de baasjes wandelen en een beetje van het zonnetje genieten. Dan ben ik helemaal tevreden en blij. En als we ergens gaan zitten en ik geaaid word, kan mijn dag echt niet meer stuk.  

 

 

 

 

 

 

Sheltiedag 2015

Vandaag is het niet alleen Dierendag, maar er vindt ook weer de jaarlijkse sheltiedag plaats in ’s-Gravenzande. Dierendag is leuk, toch iets minder interessant, want ik heb 365 dagen per jaar dierendag. De sheltiedag aan het strand is echter slechts één keer en dat is altijd iets bijzonders, want dan kan ik eindelijk eens uitgebreid met andere shelties spelen.

 

Even voor de duidelijkheid: er zijn nog meer sheltiedagen. Iedere regio heeft een eigen dag. De regio zuid had eind augustus een leuke dag georganiseerd met halsbanden maken en een wandeling door een bos. Helaas was dat dit jaar juist één dag vóór we op vakantie naar Engeland gingen en dat was een beetje teveel van het goede. Anders had ik misschien twee keer van zo’n dag mogen genieten.

 

Net als vorig jaar werd de sheltiedag ook dit jaar weer gehouden in het strandpaviljoen. Dit jaar stond een keuring op het programma. Er waren aspirant keurmeesters uitgenodigd die zich willen specialiseren in de sheltie. Ook was een fotograaf ingehuurd die prachtige foto’s van ons allemaal moest maken. Toen we eenmaal allemaal op het strand waren, had de fotograaf alle handen vol aan ons. Shelties zover je oog kon kijken en we renden allemaal kris kras door mekaar heen.

 

Na wat rondgekeken te hebben, heb ik een hele leuke sheltie ontdekt, die mij kennelijk ook heel erg aardig vond. Die kon net als ik heel hard lopen, dat was dus prima. En gelukkig had dat hondje geen strik om zijn nek. Jullie herinneren je misschien nog mijn aanbidder van vorig jaar? Ook een heel knap hondje, maar met een strikje om zijn nek. Nou zeg, dat is niet zo mijn ding.

 

Het vrouwtje had mijn bal meegenomen en samen met mijn nieuw vriendje hebben we achter de bal aangelopen. Superleuk! We hebben reuze veel lol gehad en binnen de kortste keren zaten we helemaal onder het zand en waren we kletsnat.

Niet alle baasjes schijnen dat overigens leuk te vinden voor hun honden. Sommige hondjes moesten aan de riem lopen, omdat de baasjes bang waren dat de hondjes niet terug zouden komen. Hè? Anderen wilden niet dat hun hondje nat en vuil werd. Ik had echt met die hondjes te doen. Terwijl ik met mijn nieuw vriendje vrolijk aan het ravotten was, stonden zij er met een treurige blik te kijken.

 

Samen met mijn nieuw vriendje

Na een lange strandwandeling was er nog een barbecue voor de baasjes, die daar heel erg van genoten hebben. Terwijl de baasjes aan het eten waren, heb ik alvast een beetje uitgerust. Van zo’n strandwandeling word je toch vrij moe. Na het eten en nog wat praatjes ging het weer terug naar huis. In de auto heb ik heerlijk op de achterbank liggen slapen en gedroomd van mijn nieuw vriendje met wie ik zo’n superfijne dag mocht beleven. Zou hij ook nog stiekem aan mij denken?