Nederlands Kampioenschap Fhn 2018

Een aantal maanden geleden heb ik al een keer verteld dat het vrouwtje en ik nu ook wedstrijden lopen bij de Fhn. Net als bij de RvB heb je daar ook één keer per jaar het Nederlands Kampioenschap, maar daar geldt wel een ander principe. Bij de RvB heb je zaterdags een preselectie, waar je je kunt plaatsen voor het NK. Heb je dat gedaan, dan mag je de volgende dag deelnemen aan het NK en kan je Nederlands kampioen worden. Bij de Fhn kan je je selecteren via de gewone wedstrijden. Je moet precies vier keer een vast parcours en precies vier keer een jumping uitlopen. Dat klinkt eigenlijk niet zo moeilijk, maar het probleem is dat we niet alle wedstrijden kunnen lopen. Veel van de wedstrijden worden gehouden in het hoge noorden en die zijn voor ons gewoon te ver weg. Dus moet je het goed doen op de wedstrijden die je wel loopt.

 

Strabrechtse Heide

Het leek het vrouwtje en mij enig om een keer aan een NK te mogen deelnemen, dus hebben we de afgelopen maanden zo goed mogelijk gelopen. En ja, het is ons gelukt. We mochten meedoen. Gisterochtend zijn we dus afgereisd naar Udenhout, waar het NK plaatsvond. Bij de gewone wedstrijden moeten we altijd een vast parcours, een jumping en een spel lopen. Bij het NK wordt het spel echter vervangen door een tweede vast parcours.

 

Herfst in park Oudegein

Ik had er helemaal zin in. Als eerste moesten we een vast parcours lopen. Dat ging prima, maar toen ik van de kattenloop afliep, ging toch weer de arm van meneer de keurmeester omhoog. Nee hè, ik heb echt zo mijn best gedaan. Kan niet veel gescheeld hebben. We hadden de snelste tijd van allemaal, maar door de gemiste afloop kattenloop helaas ook vijf strafpunten. Wel een tweede plaats. Daarna kwam de jumping aan de beurt. Ik dacht nu is het erop of eronder. Rennen dus. Was ook een rondje waar je behoorlijk vaart kon maken. Ik rende als een gek tot mijn vrouwtje ineens spoorloos was. Moest toch even kijken waar ze blijft, dus ik draai me om om te kijken waar ze is en daarvoor heeft meneer de keurmeester een weigering gegeven. Nou zeg, dat was toch echt wat overdreven. Wilde alleen weten of mijn vrouwtje me nog kon bijbenen. Ook hier weer de allersnelste tijd, maar ook weer vijf strafpunten voor de weigering en daardoor slechts een derde plaats. 

Na de twee parcoursen werd een tussenstand opgemaakt en aan de hand van dat schema moest vervolgens het tweede vast parcours worden gelopen. Eerst liepen die combinaties die het slechts gescoord hadden en de beste liep het laatst. Het vrouwtje en ik moesten als voorlaatste lopen, dus we stonden op de tweede plaats. Het Nederlands Kampioenschap was zo dicht bij. Het werd het perfecte rondje. Razendsnel renden we met zijn tweeën over het parcours. Alles klopte. Het vrouwtje en ik waren het perfecte team. We hadden ook ontzettend veel lol. Echt gaaf om zo te racen. We waren zo blij toen we gefinished waren. Veel mensen feliciteerden ons met ons perfecte rondje. Dat moest voldoende zijn. Een paar minuten later kwam echter onze trainer en die zei dat ik het raakvlak van de kattenloop weer niet helemaal geraakt had. Hè? Hoe kan dat? Niemand had gezien dat mevrouw de keurmeester haar arm heeft opgestoken. Nee, dat had ze ook niet, maar naast de kattenloop stond een tweede keurmeester en bij hem ging wel de arm omhoog. De moed zakte in onze schoenen.

De combinatie, die op nummer één stond, liep net als tijdens de vorige rondjes heel erg langzaam, maar wederom foutloos. Het was afwachten wat het eindresultaat zou zijn. Ondanks onze supersnelle tijden zijn wij helaas slechts tweede geworden en die langzame combinatie werd Nederlands kampioen. Dat hakt er toch een beetje in. Wat was het leuk geweest als onze droom uitgekomen zou zijn. We hebben zo goed gelopen, razendsnel, en dan slechts tweede. Zelfs de wip ging helemaal prima, geen enkele aarzeling en ook de palen deed ik supersnel.

Nou ja, we kunnen er niets meer aan doen. Ik krijg nu extra kattenloop training, zegt het vrouwtje, en volgend jaar gaan we er weer helemaal voor. Dat waren overigens mijn laatste rondjes in de A-klasse. Volgend jaar mag ik in de B-klasse starten.

Ook voor de competitie hebben we overigens een prijs gehad. We hadden al die maanden zo goed gelopen dat we eerste in de competitie stonden. Maar ineens sprong ik tijdens een vast parcours ook daar te vroeg van de kattenloop af en dat heeft ons ook hier de eerste plaats gekost. Dus ook bij de competitie slechts tweede.

De afgelopen weken hebben we overigens ook nog een paar leuke herfstwandelingen gemaakt. Eind oktober waren we naar de Strabrechtse Heide bij Heeze. Volgens de beschrijving zou daar een grote plas liggen. Helaas stond daar geen druppel water meer in, alles uitgedroogd. Alle dieren, die normaal in die plas leven, zijn er helaas ook niet meer. Vorige week waren we weer een keer in park Oudegein bij Nieuwegein. Dat is echt een heel leuk park met veel waterpartijen. Hier kon je duidelijk merken dat de herfst nu voorbij is en dat de winter eraan zit te komen. De bomen hebben steeds minder bladeren.