woensdag 1 mei 2019

Ik word zes jaar oud


Het is amper te geloven, maar vandaag word ik al zes jaar. Ik merk er eigenlijk weinig van, voel me soms nog echt een puber, die de gekste dingen weet te verzinnen. Net als iedere verjaardag, hebben we weer iets leuks gedaan. Het vrouwtje is met ons naar de Maas geweest en daar mochten we lekker rennen. Dat klinkt niet echt spectaculair, maar ik heb er volop van genoten. Voor mij hoeft het niet altijd ver weg te zijn en we gaan ook regelmatig ergens anders naartoe. En ik ben natuurlijk weer eindeloos verwend en geknuffeld. Kortom: ik had weer een hele fijne verjaardag. Inmiddels hebben we overigens de foto ontvangen van de professionele fotografe, waar we onlangs waren. We staan er heel netjes op.

Kijken wij niet braaf?


Vorig weekend was het Pasen en toen hebben we een heleboel dingen gedaan. Zaterdags hadden we – net als ieder jaar met Pasen – wedstrijd in Venlo. Het eerste vast parcours ging geweldig. Helaas miste ik weer de afloop kattenloop, dus slechts een elfde plaats, maar we zijn dik tevreden. Er deden 42 combinaties mee en daar zaten ook veel combinaties tussen die echt tot de top behoren. Als je er zo tegenaan kijkt, is een elfde plaats dus helemaal niet verkeerd. En als ik de afloop niet gemist had, waren we zelfs op de zesde plaats geëindigd.  



Ook het tweede vast parcours liepen we super. Kort vóór het eind moest ik eigenlijk door een tunnel, maar in plaats daarvan liep ik de schutting op. Geen idee waarom ik dat deed. Het vrouwtje is van mening dat ze alles goed heeft aangegeven, maar ja, kennelijk heb ik iets verkeerd begrepen. Dus diskwalificatie. En bij de jumping was het vrouwtje ineens het parcours kwijt. Het rondje schoot haar weliswaar weer snel te binnen, maar verderop in het parcours ging het alsnog fout. Ikzelf heb daar overigens helemaal niets van gemerkt, want het vrouwtje liep gewoon heel professioneel verder toen ik een sprong van de verkeerde kant nam. Romy liep op de jumping een derde plaats, maar door een flyer op de wip helaas geen u’tje.




Het was een schitterend Paasweekend met temperaturen van zo’n 25 graden. De baasjes besloten maandag om met ons een wandeling te maken door de Moringerwaarden. Die liggen in de buurt van Appeltern, waar ook de gelijknamige tuinen zijn. Dat is een struingebied langs een plas met water. Helaas bleek al snel dat de struinroute niet echt hondvriendelijk is. Diverse keren was er ineens een hek, waar je overheen moest klimmen. Voor ons is zo’n hek natuurlijk veel te hoog, dus moesten de baasjes ons iedere keer overheen tillen. Maar voor de rest was het gewoon heerlijk wandelen in de schaduw. We zijn zelfs een sheltie tegengekomen. Was een lief klein sable mannetje, dat naar de naam Sjefke luisterde. Hij vond ons zo aardig dat hij helemaal niet meer met zijn vrouwtje mee wilde.




Na de wandeling wilden de baasjes ergens gaan zitten om iets te eten en te drinken. Gelukkig was er direct in de buurt een hotel (Moeke Mooren), waar je gezellig op het terras kon zitten. Van daar uit had je een schitterend uitzicht over het hele recreatiegebied. Helaas was het daar stervensdruk, niet meer één vrij plekje. Tja, dat was wel een flinke tegenvaller. De baasjes besloten om te vertrekken en op zoek te gaan naar iets anders. Het baasje kende een café in Rossum, waar je goed kunt eten. Helaas was het ook daar overvol. Maar ineens zag het baasje mensen opstaan. Dus meteen naar dat tafeltje en we konden gaan zitten. Jeetje zeg, tis toch niet meer gezellig op zo’n feestdag.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten