zondag 25 april 2021

Ayda komt en Tosha helemaal blij


Gisteren was het zover: de baasjes mochten afreizen naar Friesland om onze nieuwe zus Ayda op te halen. Tosha mocht ook mee, Romy en ik moesten thuis blijven. Eigenlijk had ook Tosha thuis moeten blijven, maar de baasjes durfden het niet aan om haar thuis te laten na haar slooppogingen van de vorige keer. Ik vond dat eigenlijk niet helemaal eerlijk en dat heb ik ook tegen het vrouwtje gezegd. Als straf voor ons goede gedrag moeten Romy en ik thuis blijven. Vrouwtje heeft uitgelegd dat dat niet het geval is. Het gaat hier om de veiligheid van Tosha. Stel dat zij met haar kop tussen de spijlen blijft hangen? Oké, dat zag ik uiteindelijk in. Ik wil natuurlijk niet dat Tosha iets overkomt.

 

Ayda 8 weken 

Het was druk op de weg, veel drukker dan de baasjes verwacht hadden. Heel veel mensen met een camper of een caravan. De reis duurde daardoor veel langer dan gepland. Eigenlijk was het de bedoeling om Tosha in de auto te laten, maar zij mocht gewoon mee naar binnen. Tosha liet zich van haar beste kant zien, vertelde het vrouwtje toen ze thuiskwam. Netjes kennismaken met de andere hondjes. Geen geblaf, geen gedoe.  

De terugreis verliep vrij relaxed. Ayda vond het in het begin allemaal spannend en wilde in de nek van de baas kruipen. Na verloop van tijd ging ze echter gewoon netjes slapen. Na geplast te hebben mochten Romy, Tosha en ik kennis met haar maken.

 

Mijn zusje Tosha is een knapperd, toch?

Ik heb haar op mijn gebruikelijke manier begroet. Even snuffelen en meteen grommen. Zo, de toon was dus al gezet. Romy was iets vriendelijker, maar ook van haar ging weinig enthousiasme uit. Tosha daarentegen was meteen super vriendelijk. Ayda was nog geen vijf minuten binnen of ze ging al met het trekspeeltje van Romy en Tosha ervandoor. Romy keek me aan alsof ze wilde zeggen: ‘Los dat maar op grote zus, de pup is jouw verjaardagscadeau.’ Ik keek met een lelijke blik terug. Ik wilde helemaal geen pup, dus ik los hier ook niets op. Terwijl Romy en ik nog nogal beduusd stonden te kijken, was Tosha allang met Ayda aan het spelen. Zij vond het gewoon geweldig en ze nam Ayda niets kwalijk. Ik kon helemaal niet geloven wat ik daar zag. Zo gedraagt Tosha zich nooit. Maar het werd nog vreemder. ’s Avonds pakte Ayda dan een botje dat vlak voor de neus van Tosha lag. Tosha is helemaal gek op botjes en staat die ook aan niemand af. En nu? Nou, als ze het botje had aangereikt had ik daar niet raar van opgekeken. Ze vond het gewoon goed dat Ayda daarmee wegliep.

 

Pasen in Appeltern

Na een rustige nacht – Ayda heeft gewoon netjes geslapen – stond er vanochtend het nodige op het programma. Tosha en het vrouwtje moesten vanochtend trainen. Eigenlijk was de les vorige week vrijdag geweest, maar in verband met een paardenkeuring kon die niet doorgaan. Ayda mocht ook mee om een beetje aan de sfeer te wennen. In het begin was ze een beetje onder de indruk, maar dat duurde niet lang. Na de training waren ze nog even uitlopen en werd er een beetje op het gras en het zand gewandeld. Tosha liep heel braaf naast Ayda en op die manier kon het vrouwtje zelfs een paar meter netjes lopen. Ik vind dat allemaal raar. Is dat echt onze Tosha? Ze wordt echt dolblij van onze pup. Heel vreemd. Maar ik vind het natuurlijk prima, heb ik er minder last van. Haha. Nee, hoor, het valt eigenlijk allemaal mee. Het is een lieve pup, die de meeste tijd braaf naast het vrouwtje ligt, samen met Tosha. Dat is ook zo’n knuffelmien die continu bij het vrouwtje wil liggen.

 


We hebben de laatste weken een aantal leuke uitstapjes gemaakt, waar ik eigenlijk iets over wilde vertellen. Helaas had het vrouwtje geen tijd om dat allemaal voor me op te schrijven. Pasen waren we bijvoorbeeld bij de Tuinen van Appeltern. Baasje kwam er heel toevallig achter dat die weer mochten openen. Natuurlijk onder strenge voorwaarden, zoals een beperkt aantal bezoekers en een tijdslot, maar het was echt zo genieten. Helaas mag Keukenhof niet open. Zij mochten wel aan twee weekenden de deuren openen, maar dat was alleemaal nogal omslachtig. Een voorwaarde om toegang te krijgen was dat de baasjes zich van tevoren moesten laten testen. De dichtstbijzijnde testlocatie voor ons was bijna driekwartier rijden. Nou, dat zagen de baasjes niet zo zitten. Dus helaas geen Keukenhof voor ons dit jaar.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten