Zoutkamp ligt
direct op de grens van de provincies Groningen en Friesland. Dat is dus
gunstig, want we kunnen beide kanten op. Vanochtend gingen we richting
Friesland om in Allingawier het Friese museumdorp te bezichtigen. In de
provincie Groningen heb je ook een openluchtmuseum, maar daar zijn wij weer
niet welkom. Beetje raar allemaal. Dat we in een gewoon museum niet mogen komen
kan ik nog begrijpen. Maar in een openluchtmuseum? Daar staan een hoop
gebouwen, meer niet. Nou ja, het is niet anders, daarom zijn we dus naar
Friesland waar we wel welkom waren.
Het museumdorp was
veel kleiner dan wij gedacht hadden. Een paar gebouwen, een kerkje en een
molen. De meeste gebouwen waren gesloten, dus daar viel helemaal niets te zien.
We hebben een beetje rondgekeken, een paar foto’s gemaakt en de baasjes hebben
een hapje gegeten. Dat was het dan ook. Desalniettemin vond ik het de moeite
waard.
Na het eten zijn
we naar Bolsward gereden. Dat is een leuk klein stadje, niet al te ver van
Allingawier. Het was rustig, dus hadden we snel een parkeerplaats gevonden op
het Broereplein. Aan de overkant zagen we meteen een leuk kerkje, dat
Broerekerkje bleek te heten. Over het algemeen mogen wij nooit mee de kerk in,
maar deze keer was dat anders. De kerk bleek namelijk een leeg gebouw te zijn.
Door een brand zo’n veertig jaar geleden was de kerk flink beschadigd geraakt.
Het hele dak was weg. Dat is inmiddels vervangen door een glazen overkapping.
Dat ziet er echt gaaf uit. Nog nooit gezien zoiets. Ik weet niet hoe het kerkje
vóór de brand eruit zag, maar wij vonden dat allemaal een echt geslaagde
restauratie.
In de loop van de
middag werd het steeds warmer, of beter gezegd te warm voor ons. We hebben
daarom een plekje gezocht met een beetje schaduw, waar we konden uitrusten. Dat
was snel gevonden: het Sneekermeer. Al snel hadden we een fijn plekje op het
gras met voldoende schaduw gevonden met een fantastisch uitzicht op het meer.
Toen ik vier jaar
geleden voor het eerst met de baasjes aan de Friese meren was, was ik al onder
de indruk en dat is niet veranderd. Wat is het leuk daar. Al die zeilbootjes,
daar wordt ik helemaal blij van. Ook Romy en Tosha genoten ervan. Er waren niet
alleen zeilboten, maar ook andere bootjes. Je hebt ze blijkbaar in alle soorten
en maten. De mensen met de grotere boten keken nogal arrogant op ons neer, met
een blik van ‘kijk wat wij een grote boot hebben’. Ah jee, wat zielig zeg, we
zijn daar helemaal niet jaloers op. Wat moeten wij op zo’n wiebelende boot? We
liggen veel liever op het gras en genieten van het uitzicht.
Later hebben we
ook een beetje gewandeld om nog meer van het Sneekermeer te zien. Direct in de
buurt van het meer worden nu verschillende huizen gebouwd, die je als
vakantiewoning of –appartement kunt kopen. Vrouwtje kon het natuurlijk niet
laten en moest meteen op internet kijken hoeveel zo’n woning kost. De bedragen
die ze noemde waren niet mis. Voor een piepklein appartement een paar ton en
hoe groter hoe duurder. Zelfs de tiny woonboot van slechts een paar vierkante
meter kostte al kapitalen. Ik zie ons daar wel zitten. Romy, Tosha en ik op de
tiny woonboot lekker op het bed en de baasjes ergers buiten, want voor ons
allemaal is de boot te klein. Er moeten dus keuzes worden gemaakt en ik ga
ervan uit dat de baasjes ons niet buiten in de kou laten liggen. Goed opgelost,
toch?
’s Avonds zijn we
nog naar Moddergat gereden, zodat het vrouwtje foto’s kon maken. Helaas was de
hemel inmiddels helemaal dicht getrokken. Geen zon te zien, alleen dikke,
grijze wolken. Dus geen prachtige foto’s van de zonsondergang. Hopelijk hebben
we morgen meer geluk. Nu eerst uitrusten.
Weer maar eens komen kijken. Een fijn en goed leesbaar verhaal. Ook nog nooit gezien laat staan dat ik de namen kende of ze al kan uitspreken. Mooie foto's ook. Ze geven een perfect beeld van hoe het is geweest. ♥
BeantwoordenVerwijderen