Onze camping is
echt super hondvriendelijk. We hoeven slechts een paar meter te lopen tot het
uitlaatveld. Dat ligt aan een sloot en daar is ook veel gras. Ook is er een
klein bos waar we goed kunnen wandelen. Ik ben echt helemaal te spreken over de
camping. Echt een fijne locatie. Het is ook echt rustig op de camping en we
hebben heel fijn geslapen. Nou ja, bij Romy duurde het even vóór ze in slaap
viel, ze was het er namelijk niet mee eens dat ze niet in de bench mocht
slapen. Thuis hebben we allemaal een eigen bench met een dik matras erin waar
we ’s nachts slapen. De baasjes hebben maar een kleine auto, drie benches gaan
daar niet in. Ze hebben daarom ervoor gekozen om slechts één bench mee te nemen
voor Tosha. Romy en ik gedragen ons namelijk netjes, we maken niets kapot. Maar
ja, we weten niet wat onze modelpup doet als ze zonder toezicht is. Tosha mocht
dus in de bench slapen en daar was Romy het helemaal niet mee eens. Ze ging
gewoon in de bench liggen. Pas toen Tosha veilig in de bench zat gaf ze het op
en ging op haar dekentje liggen.
Voor vanochtend
stond een wandeling bij het Lauwersmeer op de planning. Staatsbosbeheer heeft
verschillende wandelingen uitgezet, onder andere de Duindoornroute. We moesten
weer naar de haven van Lauwersoog, waar we gisteravond al waren. Ik had er zin
in, het is altijd leuk om iets nieuws te zien. Al snel begon de route echter
nogal saai te worden. De route had overal kunnen zijn, ook bij ons thuis. Alleen
hebben we bij ons veel meer water. Er viel niets bijzonders te zien. Een beetje
bos, een beetje grasland, maar het water was ver te zoeken. Ook de baasjes
waren niet onder de indruk. Vrouwtje had nog een hele lijst met wandelroutes
aan het Lauwersmeer, die werden meteen uit het programma geschrapt. Er zijn
ongetwijfeld veel leukere dingen hier in de omgeving die we kunnen doen.
Zit ik zo goed vrouwtje?
Daarna zijn we op
zoek gegaan naar geschikte fotolocaties voor het vrouwtje. Ze hoopt namelijk
dat het ’s avonds schitterend fotoweer is en dat ze prachtige foto’s kan maken.
De eerste locatie op haar lijstje was Ternaard. Het was een beetje gedoe om
daar te komen. Overal stonden hekken die niet open gingen. De baasjes konden er
makkelijk overheen klimmen, maar dat lukt ons natuurlijk niet. Baasje heeft ons
allemaal opgepakt en aan de andere kant weer neergezet. Het was ontzettend
rustig, nergens mensen te bekennen. We mochten daarom los en konden alles zelf
verkennen. Heerlijk! Dat was echt genieten.
26 weken
Van de Waddenzee
zelf was ik niet echt onder de indruk. Helemaal geen strandjes. Het was net eb
toen we daar aankwamen. Je zag niets anders dan een hoop modder, kilometerlang.
In de verte zagen we de waddeneilanden liggen. Eigenlijk wilden we een dagje
naar Schiermonnikoog, maar ook dat is weer uit het programma geschrapt. De boot
kost heen en terug namelijk bijna zeventig euro. Dat vonden de baasjes een
beetje te gek voor een paar uur waddeneiland.
Moddergat
Ook in Wierum en Moddergat hebben we een beetje rondgekeken. Het is eigenlijk allemaal een beetje hetzelfde. Je moet een dijk opklimmen om überhaupt de waddenzee te kunnen zien en achter de dijk is het niet echt spannend. Modder, modder en nog meer modder en rechts en links een paar palen op de modder. Ik had me daar toch iets anders bij voorgesteld. Doe mij maar de Maas met de leuke strandjes. En het erge is: de modder leeft. Echt waar! Overal hoor je sissende geluiden. Doodeng! Joost mag weten wat allemaal in die modder zit. Ben er ver uit de buurt gebleven. Ik word al bang bij het idee dat ik daar met mijn witte pootjes overheen zou moeten lopen. Waarschijnlijk zitten daar allemaal kleine beestjes. Jeetje, mag er niet aan denken. Het vrouwtje zegt dat je hier ook een wadwandeling kan maken. Dan loop je naar de waddeneilanden. Toen ik dat hoorde was ik meteen bang dat we dat misschien ook zouden doen. Je weet nooit wat voor gekke ideeën het vrouwtje in haar hoofd heeft. Gelukkig zien de baasjes dat zelf niet zitten. Nou, ben ik toch opgelucht. Ik was in ieder geval niet meegegaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten