42 punten

Afgelopen weekend was een heel druk weekend. Het vrouwtje en ik hadden namelijk zowel zaterdag als zondag een wedstrijd. Zaterdag moesten we naar Sevenum en zondag naar Kaatsheuvel. De baasjes zagen dat eigenlijk niet zo zitten. Één wedstrijd in het weekend is gezellig, maar twee dagen is toch een beetje veel. Maar beide wedstrijden telden mee voor de competitie. Als we niet zouden gaan, zouden we wellicht punten mislopen en dat wilden we natuurlijk ook niet. Helaas moest ook Romy daardoor haar puppycursus missen.

14 weken

Zaterdag was het voor ons wel een beetje spannend. Onze trainer was namelijk keurmeester, dat is toch anders dan met een gewone keurmeester. Doe je het niet goed, dan krijg je bij de volgende training meteen commentaar over wat je allemaal fout hebt gedaan.

Kasteel De Haar

We moesten met de jumping beginnen. Die ging prima, we vlogen er gewoon doorheen. Helemaal foutloos, nou, dat was dus een geweldig begin. We eindigden als 11^e en dat leverde 14 punten op. Wouw, het beste resultaat van dit seizoen. Het vast parcours ging iets minder soepel. Het vrouwtje durfde geen risico’s te nemen en dat leidde bij mij tot enige irritatie. Desalniettemin zijn we toch nog als 15^e geëindigd, helaas zonder puntjes.

’s Avonds gingen we vroeg en moe naar bed, de volgende ochtend moesten we weer vroeg opstaan voor de volgende wedstrijd. Net als de dag daarvoor, begonnen we ook nu weer met de jumping. Die ging supergoed. Was is het toch leuk om met mijn vrouwtje agility te mogen doen. Dat leverde een 14^e plaats op met 8 punten. Ook niet verkeerd. Ons weekend kon al niet meer stuk.

Het volgende parcours was een vast parcours. Dat vinden we eigenlijk leuker, want bij de jumping winnen meestal de mensen die heel hard kunnen lopen. Bij het vast parcours maken ook de mensen, die iets minder hard lopen, een goede kans. Het probleem is alleen dat ik het vast parcours af en toe niet zo goed doe. Ik vind de kattenloop zo geweldig, dat ik er razendsnel overheen scheur en aan het eind raak ik dan net het raakvlak niet. Dat levert dan altijd een fout op, waardoor je eigenlijk geen schijn van kans meer maakt op punten.

Wat kan Romy netjes zitten

Het vrouwtje was daarom nu extra alert dat ik de kattenloop goed doe. Ze stond al voor mij aan het eind van het toestel en gaf duidelijk aan dat ik netjes af moet lopen. Pfff, ging gelukkig allemaal goed. Ook de rest van het parcours was voor ons geen enkel probleem. Geen latje viel er af, alle toestellen keurig genomen zoals het hoort. Dat zag er dus goed uit. We liepen helemaal foutloos. Nu was het afwachten tot de uitslagen bekendgemaakt zouden worden. Tot onze grote verbazing werden we 9^e en dat leverde maar liefst 20 punten op.

Toen het vrouwtje en ik dat hoorden, waren we toch even sprakeloos. Eindelijk weer bij de eerste 10 zitten. Wat voelt dat goed! Wat een weekend zeg, 42 punten gescoord. Eindelijk ging alles zo zoals het hoort. We hebben de afgelopen maanden heel goed gelopen, alleen ging er meestal één ding niet goed. Het vrouwtje was de wanhoop nabij, ze snapte er niets van, want op de training doen we het altijd prima. Heel vervelend als je weet dat je het beter kunt en het niet lukt. Maar nu, eindelijk, hebben we zo gelopen zoals het hoort.

Door de goede resultaten, zijn we in de competitie meteen van de 59^e plaats naar plaats 37 gestegen. We hebben dus al behoorlijk veel mensen achter ons gelaten, maar helaas is dat te laag om naar de C te promoveren. Het had er zeker in gezeten, maar helaas. Voor ons zelfvertrouwen was dat weekend heel erg goed, we geloven er weer helemaal in. En misschien kunnen we bij de volgende wedstrijd nog een paar puntjes scoren. Zou mooi zijn.

Het is nog steeds prachtig weer, met zeer aangename temperaturen. Vanmiddag zijn we daarom met zijn drieën naar Haarzuilens afgereisd om kasteel De Haar te bezoeken. Dat is één van de grootste kastelen die ons land rijk is. Wil ik best wel geloven, het is een enorm gebouw. Wij mochten natuurlijk niet naar binnen, maar daar kwamen we ook niet voor, we wilden een beetje door het park wandelen.

Het vrouwtje had deze keer ook haar camera meegenomen, in de hoop een paar leuke foto’s van ons te kunnen maken. Helaas is dat niet zo makkelijk, want Romy blijft niet even braaf zitten totdat de foto gemaakt is. Toen het vrouwtje in het park een paar bankjes zag, kreeg ze echter een idee. Gewoon Romy even aan het bankje vastbinden. En ja hoor, dat lukte inderdaad en leverde een paar hele mooie plaatjes op. Was een heel leuk uitstapje, dat zeker voor herhaling vatbaar is.