Rechts van Saint-Cast liggen Saint-Jacut-de-la-Mer en de Archipel
des Ébihens. Het laatste ligt min of meer op gelijke hoogte met Saint-Cast,
maar door het water dat ertussen ligt moet je wel helemaal omrijden. De rit
daar naartoe is al een hele belevenis. Het schiereiland is echt erg mooi om te
zien. Wij reden door naar het noordelijkste punt, waar gelukkig genoeg
parkeergelegenheden waren.
Toen we daar arriveerden was de eb al begonnen, daarom waren we
ook niet al te vroeg op pad gegaan. De verschillen tussen de getijden zijn hier
in Bretagne veel groter dan bij ons. Als je een paar minuten kijkt, zie je al
een enorm verschil. Je kon het water letterlijk zien wegtrekken. Het strand
werd steeds breder. Waar vijf minuten eerder nog volop zee was, kon je ineens
op het zand lopen. Wij vonden dat echt allemaal heel bijzonder.
Vrouwtje maakte van de gelegenheid ook meteen gebruik om een foto
van mij te maken. Over vier dagen ben ik namelijk jarig en dan moet een mooie
foto van mij worden geplaatst. Hopelijk is die mooi geworden. Ik heb in ieder
geval mijn best gedaan.
In de verte kon je de archipel zien liggen. Bij vloed liggen al
die eilandjes in het water. Zonder boot kun je die geen van allen bereiken. Bij
eb wordt echter een lange zandstrook zichtbaar. Je kan dan van het schiereiland
naar al die andere eilandjes wandelen. In het begin heb je van die hele kleine
eilandjes, helemaal in het noorden ligt het grootste. Het vrouwtje was
eigenlijk van plan om daar helemaal naartoe te wandelen.
Om bij het juiste punt op het strand te komen, moet je bij hele
hoge rotsen een steile trap naar beneden gaan. Zoals ik al eerder verteld heb,
heeft mijn vrouwtje ontzettende hoogtevrees. Ze stuurde daarom eerst het baasje
die de situatie moest verkennen. Toen baasje terugkwam en vertelde dat de trap nogal
steil is en overal diepe afgronden zijn, was mijn vrouwtje snel genezen.
Ikzelf zag zo’n wandeling eerlijk gezegd ook niet zo zitten. Om
naar het grootste eiland te komen is het een flinke wandeling. Je mag ook niet
treuzelen, want je hebt slechts een paar uur vóór het water weer terugkomt.
Vrouwtje had een verhaal gelezen van mensen die te lang op het noordelijke
eiland rondgelopen hadden. Kennelijk waren ze vergeten dat je hier met getijden
te maken hebt. Toen ze weer terug wilden wandelen naar het schiereiland, kwamen
ze tot de ontdekking dat het eiland inmiddels midden in het water lag. Ze
moesten daar dus blijven tot het weer eb was. Beetje wandelen vind ik leuk,
maar op mijn leeftijd zijn dat soort afstanden net iets te ver. En eerlijk
gezegd zie ik me ook niet overnachten op zo’n piepklein eiland dat omringd is
door water. Kortom: het vrouwtje en ik waren het snel helemaal met elkaar eens.
We gingen gezellig op een bankje zitten om van het uitzicht op al die eilandjes
te genieten.
Later op de middag gingen we naar Saint-Malo. Hoe de baasjes op
dat idee waren gekomen weet ik niet zo goed. Volgens mij weten ze dat zelf
niet. Het was in ieder geval geen succes. Het was al een crime om daar te
komen. Al snel stonden we in een eindeloze file richting het stadje. Overal
waren enorm grote parkeerterreinen, maar die waren allemaal vol. Als mijn
vrouwtje een hekel aan iets heeft dan zijn dat files, zoeken naar een
parkeerplaats en mensenmassa’s. Hier had je alle drie componenten in overvloed.
Na heel lang zoeken vonden we eindelijk een parkeerplaats op de
onderste etage van een parkeergarage. Weer boven aangekomen wemelde het van de
toeristen. Op een groot plein, dat direct in de buurt van de parkeergarage lag,
stond een foodtruck. De baasjes besloten om daar eerst iets te gaan eten
en om tijdens het eten de eventuele
vervolgstappen te bespreken. Tijdens het eten werd snel duidelijk dat de
baasjes er weinig voor voelden om een uitgebreide stadswandeling met ons te
maken. Veel te gevaarlijk voor ons. Al die mensen letten namelijk niet goed op
en voor je het weet staan ze op onze pootjes. Na drie minuten wandelen hadden
we er allemaal meer dan genoeg van. Snel terug naar de parkeergarage, naar onze
veilige auto, en weer terug naar Saint-Cast.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten