Mijn vierde verjaardag

De twee dagen gingen sneller voorbij dan ik dacht en gisteren (30 april) was het zo ver: ik werd vier. Het was de eerste keer dat ik op een zondag jarig ben. Dat is heel fijn, want dan is namelijk ook het baasje thuis, dus konden we iets leuks doen met zijn vieren. Ik kon het bijna niet meer afwachten om te weten te komen wat de baasjes voor mij verzonnen hadden.

Dat ben ik op mijn vierde verjaardag

De dag begon net als alle andere dagen ook, dus met uitlaten en eten. Ik keek af en toe naar het vrouwtje in de hoop dat ze iets verklapt, maar nee hoor, geen enkel woord. Toen we klaar waren, pakte het vrouwtje onze tuigjes en riemen en riep dat we moeten komen. Hè, nu wordt het interessant, dacht ik, we gaan ergens naartoe. Dat was ook zo. Romy en ik werden in de auto gezet en we vertrokken met onbekende bestemming.

Het was een rit van zo’n uur en toen ik uitstapte had ik geen flauw idee waar we nu eigenlijk waren. Wel wist ik dat ik nog nooit eerder op die plek was geweest. We moesten een stuk lopen vóór ik eindelijk zou weten wat de verrassing is voor mijn verjaardag. Toen we onderweg mensen tegenkwamen, die ook door een sheltie werden begeleid, begon het langzamerhand te dagen. Dat kwam me bekend voor, want als we met de sheltie vereniging iets ondernemen, komen we op weg naar de locatie ook altijd heel veel shelties tegen. Was benieuwd of ik goed gegokt had.

Romy 46 weken

Ja hoor, ik ben een slimme meid, het klopte helemaal. We gingen met de sheltie vereniging naar de hondenspeeltuin in Vlaardingen. Wauw, wat gaaf, wist helemaal niet dat zoiets bestaat. De speeltuin is helemaal omheind, zodat geen hondje kan weglopen. Overal staan toestellen, zoals buizen, kratten en autobanden. Superleuk. Die buizen lijken nogal op een tunnel, maar zijn veel groter. Door een tunnel kan maar één hondje rennen, maar door die grote buizen konden Romy en ik met zijn tweeën. Wat een pret, we konden er geen genoeg van krijgen. Ook de autobanden waren super. Ik snapte meteen wat ik moest doen en rende er doorheen, maar Romy had geen flauw idee wat ze moest doen. Het vrouwtje heeft eerst een beetje met haar moeten oefenen, daarna ging het vrij goed.

Ook mijn vriendin Yentle was met haar drie zussen gekomen. Dat vond ik helemaal geweldig, was leuk om samen te kunnen spelen. Ook Romy had snel vriendjes gevonden, met wie ze als een gek over het hele terrein rende. Wat kan mijn zusje toch lopen, echt ongelofelijk. Niemand is in staat om haar in te halen, ook ik niet. Zie meestal alleen haar achterkant.

Wat een geweldige verjaardag. Dat was echt een super cadeau. Maar dat was niet alles, want ’s avonds kreeg ik nog een cadeau: een nieuw matras. Over het algemeen ga ik pas naar bed als het vrouwtje zegt dat ik moet gaan slapen, maar nu wilde ik het nieuwe matras uitproberen. Om half acht ging ik liggen. Wauw, wat ligt dat matras goed. Vóór ik het wist was ik in dromenland en ik werd pas wakker toen het vrouwtje de etensbak kwam halen. Ben er helemaal blij mee.