Zoals jullie weten
hebben het vrouwtje en Romy de afgelopen twaalf weken hard getraind voor de
Gehoorzame Hond 2. Dat was niet altijd even makkelijk, want de helft van de
tijd konden die twee niet aanwezig zijn. Wedstrijdlopen en cursus volgen is
niet zo’n goede combinatie. Wel heeft het vrouwtje regelmatig met Romy thuis
geoefend en dat zag er eigenlijk veelbelovend uit. Dus ik maakte me geen al te
grote zorgen over het examen, maar mijn vrouwtje was er niet helemaal gerust
op.
 |
| Romy 13 maanden |
Gisteren was het
zover: examen! Samen met de andere cursisten en hun hondjes stonden Romy en het
vrouwtje op het veld van de hondenschool en moesten op aanwijzing van de
examinator allerlei oefeningen doen. Voor en achter andere cursisten langs
lopen, blijven zitten en liggen, voedsel negeren, enzovoort. Niet alle
oefeningen gingen perfect, zoals het apporteren. Dat vindt Romy helemaal niets.
Toen ze moest blijven zitten, ging ze liggen. Dus ja, dat was ook niet zo’n
succes. Bij het voorroepen blonk ze echter helemaal uit. Alle andere hondjes
moesten worden vastgehouden door de instructeur, Romy daarentegen bleef zelf
zitten en stond pas op toen het vrouwtje haar riep. Ook het volgen, tanden
laten zien en voedsel negeren waren geen enkel probleem.
Wat moet ik nog
veel zeggen? Romy is natuurlijk geslaagd en wel met een ‘goed +’. Nou, ik wist
dat van het begin af aan. Ik heb gewoon een heel slim zusje. Toen ik die cursus
drie jaar geleden heb gedaan, ben ik overigens met hetzelfde cijfer geslaagd. Tja,
de intelligentie zit blijkbaar toch in onze genen.
 |
| Samen aan de Waal |
Vorige week waren
we naar de promotiewedstrijd in Didam. We begonnen deze keer met het spel,
waarvoor de keurmeester heel iets leuks had verzonnen. Er lagen talloze tunnels
in het parcours en ik moest meerdere keren van verschillende kanten door die
tunnels rennen. Hartstikke leuk!!! Ik weet niet hoe dat kwam, waarschijnlijk
door al die tunnels, maar ineens was het vrouwtje de tel kwijt met de tunnels. In
plaats van links af te slaan richting de palen, stuurde ze mij naar rechts de
volgende tunnel in. Mij maakt dat uiteraard niets uit, maar meneer de
keurmeester werd daar niet zo vrolijk van en gaf ons een diskwalificatie.
Het vast parcours
ging prima, helemaal foutloos, maar 0,68 seconden te langzaam. En we hebben
echt hard gelopen, maar helaas niet snel genoeg. Bij de jumping lagen ook
diverse tunnels, dus ik had er helemaal zin in. Het ging allemaal prima, tot we
bij de eerste tunnel kwamen. Het vrouwtje stuurde me de tunnel in. Wat me toen
bezielde weet ik eigenlijk niet zo precies, maar ik dacht laat ik maar weer uit
hetzelfde gat eruit komen, dat scheelt wat tijd. Het vrouwtje had dat helemaal
niet door en we liepen vrolijk verder. Ging helemaal geweldig. Wat wel vreemd
was, was dat niemand stond te juichen toen we klaar waren. Toen hoorde het
vrouwtje dat ik de tunnel weer uitgekomen ben. Oeps, sorry vrouwtje, zal het
niet meer doen.
Voor ons dus
helaas geen u’tjes deze keer. Jammer, maar ja, we hebben ons best gedaan en
vooral hebben we een hoop plezier gehad. De volgende keer gaat het hopelijk
weer een stuk beter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten