Masters en USCC

Ieder jaar vinden begin oktober de Masters plaats. Aan die wedstrijd mag je niet zomaar deelnemen, je moet je daarvoor selecteren. De RvB stelt jaarlijks regels op waaraan voldaan moet worden. Voor dit jaar gold dat je twee winpunten op een vast parcours moest hebben om te mogen inschrijven. Geen enkel probleem voor Romy, want die heeft meer dan genoeg van die winpunten. Vrouwtje had haar dus ingeschreven voor de wedstrijd van 9 oktober. Dat is een wedstrijd waaraan de meeste combinaties willen deelnemen. Als je namelijk wint, krijg je een ticket voor de European Open. Dus er staat nogal wat op het spel.

De wedstrijd bestaat uit twee rondjes: een jumping en een vast parcours. Als je een diskwalificatie loopt kun je het schudden, dan heb je geen recht meer op een ticket. Het is dus zaak om er in ieder geval doorheen te komen. De jumping begon geweldig, tot aan de palen. En toen gebeurde het. Vrouwtje stuurde Romy de palen in en liep zelf ernaast. Toen Romy zo’n beetje halverwege was, gleed het vrouwtje ineens uit en maakte een soort spagaat. Zag er echt apart uit. Wist niet eens dat mijn vrouwtje zo lenig was. Romy kwam door de schrik de palen uit. Gelukkig stond vrouwtje snel weer op haar benen en stuurde Romy opnieuw de palen in. Aan het eind van de palen miste ze echter de wissel, omdat ze kennelijk toch nog niet helemaal met haar hoofd bij de zaak was. Romy wist het even niet meer en ging de palen weer terug. Tja, dat was het. Diskwalificatie. Voor de rest een fantastisch rondje.

Ondanks dat er geen ticket meer lag te wachten, wilde vrouwtje het vast parcours helemaal goed doen. Die twee gingen ook echt als een speer. Zo mooi om te zien. Kort vóór het eind moest Romy na de wip over de muur, die in een bocht stond. Vrouwtje zag haar vol zelfvertrouwen op de muur afrennen en liep alvast naar links. Wat vrouwtje echter niet had gezien was dat Romy een paar centimeter voor de muur afdraaide en achter haar aankwam. Dus weer een diskwalificatie. Dat was echt balen. Zulke prachtige rondjes, maar net niet. Hopelijk volgend jaar beter, maar eerst kijken of die twee zich weer kunnen selecteren.

Op 22 en 23 oktober waren we op een wedstrijd in het Duitse Hückelhoven. Dat was de Ultimate Sports Community Cup (USCC), waar de eerste plaats maar liefst tweehonderd euro kon winnen. Vrouwtje zag dat helemaal zitten en ik eerlijk gezegd ook. Heb nog nooit geld verdiend, dus dat zou toch een keer iets zijn, dacht ik. Maar ja, al die Duitsers rennen ongelofelijk snel, en daar liepen nogal wat Duitsers rond. Romy had dus de betere kansen. Helaas had Romy vanaf het eerste rondje alleen maar pech. Ze liepen fantastisch, maar de ene keer ging ze het verkeerde tunnelgat in, de andere keer sprong ze alvast over de finish sprong terwijl ze nog door de tunnel had gemoeten, enzovoort. Voor de rest ging het geweldig. Bij mij ging het allemaal prima en uiteindelijk mocht ik zelfs de finale lopen om te strijden om de geldprijs. Vaak ben ik niet de snelste in de palen en ook bij de wip neem ik meestal de tijd. Maar nu waar het om zoveel geld ging, maakte ik toch echt haast. We gaven echt alles en renden razendsnel en foutloos door het finale parcours. Helaas 1,76 seconden te langzaam voor de eerste plaats. Wij moesten genoegen nemen met de tweede plaats. Dat is natuurlijk ook fantastisch, maar ja, wederom waren we zo dicht bij die eerste plaats, net als zo vaak. Maar ben wel echt supertrots op mijn prestatie.