Druk dagje

Onlangs is ons opgevallen dat we eigenlijk helemaal geen foto’s van mij hebben als ik een agility parcours loop. Tijdens de wedstrijden neemt de baas altijd filmpjes op, zodat het vrouwtje en ik die later kunnen bekijken om te zien wat we weer allemaal fout hebben gedaan en wat we beter moeten doen. En naar de training komt de baas over het algemeen niet mee. Aangezien de weermannen voor vandaag schitterend weer aangegeven hebben, is de baas vandaag bij hoge uitzondering mee komen trainen.

Over de schutting

 

De baas en fotografie zijn twee dingen die niet zo goed samengaan. Zolang een object niet beweegt valt het nog reuze mee, maar actiefotografie is toch een ander vak. En dat was juist de bedoeling: foto’s van mij te maken als ik over een agility parcours ren. Dat vergt wel het nodige van een fotograaf, want ook de fotograaf moet het parcours goed onthouden. Anders weet hij immers niet wanneer ik op welke plek verschijn.

En door de tunnel

Sprong over de horde. Ziet er goed uit, toch?

 

Op het parcours stonden de gebruikelijke toestellen, zoals kattenloop, schutting, wip, band en diverse hordes. De baas moest continu van de ene kant naar de andere kant lopen, want wij blijven immers niet rustig staan. Ik had dus dubbele pret: met het vrouwtje ons parcours lopen en de baas langs het parcours zien lopen. Superleuk was dat. Gelukkig hebben we tenminste een aantal scherpe foto’s aan deze fotosessie overgehouden, dus eindelijk een paar foto’s van mij op mijn geliefde agility parcours. Zie je wel baas, valt allemaal mee.

Netjes van de wip aflopen

 

Na de training zijn we naar een dichtbijgelegen natuurgebied – de Bedafse Bergen – dat in de buurt van Vorstenbosch ligt. Het lijkt eigenlijk heel erg op de Drunense Duinen, dus overal zand. Mijn balletje ging natuurlijk ook mee en daarmee heb ik vervolgens nog wat zitten spelen. Ik heb ook nog kennis gemaakt met een aantal hele leuke hondjes. Vind ik altijd leuk, tenminste als ze zich netjes gedragen. Dat kan helaas niet van alle viervoeters worden gezegd. Op de hondenschool was vanochtend een herder, die het duidelijk op alle twee- en viervoeters had gemunt. Hij was constant aan het blaffen, liet zijn tanden zien en zodra iemand in zijn buurt kwam, probeerde hij te bijten. Mensen en honden die te dicht in zijn buurt kwamen en kennis met hem maakten, sloegen snel op de vlucht, want hij kwam nogal indrukwekkend over. Dat vond ik maar niets en daarom ben ik dicht bij mijn vrouwtje gebleven.

En hier zit ik dan, in de grote zandbak

 

Op weg naar huis zijn we ook nog bij kasteel Heeswijk geweest, dat kende ik namelijk nog niet. Daar hebben we een ommetje om het kasteel gemaakt. Heerlijk, de zon scheen, de vogeltjes zingen weer en de lente is in de lucht. Ik heb volop van al die lentegeurtjes genoten. Het was een drukke, maar heel erg fijne dag. Wat is de lente toch leuk. Niet te warm, niet te koud, gewoonweg perfect.

 

Kasteel Heeswijk te Heeswijk-Dinther