Schok in de ochtend

De ochtend begon voor ons net als alle andere ochtenden, gewoon met uitlaten en met lekker eten voor mij. Ineens gebeurde er echter iets waar we allemaal van in schok raakten: Rakkertje viel ineens op de grond en bleef liggen. Het vrouwtje liep meteen naar haar om te kijken, maar er viel niets meer aan te doen: Rakkertje was zojuist overleden.

Een paar dagen geleden werd het rechteroog van Rakkertje ineens rood. Voor de rest was er niets aan de hand, ze at en dronk gewoon. Maar toch waren de baasjes er niet helemaal gerust op, want ergens moest dat rode in haar oog immers vandaan komen. Rakkertje is een poes die van oorsprong van buiten komt. Zij is buiten geboren en heeft de eerste acht maanden van haar leven buiten in de tuin van de baasjes geleefd. Dat kun je nog steeds goed aan haar merken, ze laat zich namelijk door niemand oppakken en dus is het onmogelijk om met haar naar de dierenarts te gaan.

 

17 mei 2001 - 26 april 2016

Gisteren moest ik voor de jaarlijkse inenting naar de dierenarts. Het vrouwtje heeft ’s ochtends een foto gemaakt van het oog van Rakkertje en die hebben we meegenomen naar de dierenarts. Na de foto goed bestudeerd te hebben, zei de dierenarts dat het oog waarschijnlijk ontstoken is. We kregen druppels en pilletjes mee, die mijn vrouwtje later op de dag door het eten gemengd heeft. Tja, en nu is ze er niet meer. Waarschijnlijk was er toch meer aan de hand dan alleen een oogontsteking. Vreemd genoeg is het oog nu ineens weer groen.

 

Het ga je goed, mijn lieve kleine vriendin

Ik zal haar echt missen, want Rakkertje en ik waren echte vriendinnen. Ze kwam heel vaak bij me liggen als ik op de grond lag, ik kreeg dan een lief kopje van haar en als dank heb ik altijd haar oren gewassen. Ook Wibi is helemaal in de war, zijn laatste kattenmaatje is er niet meer. Nu zijn we alleen met zijn tweeën. Voelt best wel eenzaam.