Het is een monster!

Sinds Tosha bij ons is komen wonen is er weer echt leven in de brouwerij en niet een beetje ook. Ze kan heel erg lief zijn en urenlang met het vrouwtje knuffelen, maar er zit ook echt een duveltje in. Nou, duveltje is misschien een understatement, volgens mij zit er een grote duvel in. Haha. Wat zij in die paar dagen al allemaal uitgespookt heeft is onvoorstelbaar. Eigenlijk kan ik beter vertellen wat ze nog niet gedaan heeft, dan zijn we volgens mij sneller klaar. 

Tosha 10 weken

Bijten en slopen kan ze als de beste. Ze heeft al talloze pogingen ondernomen om in T-shirts, jassen, schoenen, dekens en kussens te bijten. Zelfs de bank en de tochthond moesten het ontgelden. Gelukkig zijn de baasjes er over het algemeen op tijd bij om ergere dingen te voorkomen. Alle pogingen om haar dat af te leren zijn tot nu toe weinig succesvol. Ze heeft zelfs de gordijnen als schommel gebruikt. Romy en ik stonden vol verbazing te kijken. Zoiets zouden wij echt nooit hebben verzonnen. Vrouwtje heeft Tosha uitgelegd dat dat echt niet kan en tot nu toe heeft ze het geen tweede keer geprobeerd. Laten we hopen dat ze ten minste dat begrepen heeft. 

Tosha 11 weken

Romy en ik eten altijd in onze eigen bench, want dat vinden we heel fijn. Zodra het vrouwtje het eten opdient, ga ik naar mijn bench en Romy naar de hare en dan kunnen we in alle rust van onze maaltijd genieten. In iedere bench staat een losse etens- en drinkbak. Ook voor Tosha werd een etens- en drinkbak gekocht en die heeft het vrouwtje dus in haar bench neergezet. Tosha had al snel ontdekt dat je zo’n bak niet alleen voor het eten of drinken kan gebruiken, maar dat dat ook een leuk speeltje is. Eerst gooide ze de etensbak door de hele bench. Al snel volgde de waterbak. Ze had er echt lol in, volgens mij genoot ze in volle teugen van het nieuwe speeltje. Het was duidelijk dat Tosha nog niet klaar is voor losse bakken. We zijn daarom weer naar de dierenzaak om nieuwe – Tosha-bestendige – bakken te kopen. De keuze viel op bakken in een voerbakstaander. De bakken hangen daar in en kunnen niet worden verschoven. Vrouwtje was helemaal blij met de aankoop. Tosha kon eindelijk op een beschaafde manier eten en drinken, zonder de hele bench onder water te zetten. Dat duurde echter niet lang. Tosha had snel uitgevogeld hoe ze de bakken uit de staander kan halen en ja hoor, het water vloog ons letterlijk weer om de oren. De laatste drie dagen gaat het overigens de goede kant op met haar, de bakken blijven staan. Zou ze het eindelijk begrepen hebben? 

Ook de bak van Romy moest het ontgelden. Romy heeft bakken die aan de onderkant een rubberen laag hebben, zodat de bakken niet kunnen verschuiven. Die laag zit daar vast op, zelfs het vrouwtje zou die daar niet zonder geweld van af krijgen, zegt ze. Een paar dagen geleden is Tosha stiekem naar de bench van Romy gegaan en heeft de hele laag van één van de bakken eraf getrokken. Joost mag weten hoe ze dat voor mekaar heeft gekregen. Gelukkig heeft het vrouwtje de laag weer met secondelijm kunnen vastplakken. Volgens mij duurt het nog even vóór we Tosha in het gareel hebben. 

De afgelopen dagen zijn we regelmatig met Tosha op pad geweest, zodat ze een beetje kan socialiseren. Afgelopen zondag waren we bij een plas in Herwijnen. Veel viel er eigenlijk niet te zien: in het midden lag een kleine plas en je kon een stukje om die plas wandelen. Overal bloeiden gele en witte bloemen, het rook lekker naar lente en het was erg rustig. Romy en ik mochten met de bal spelen en Tosha mocht wat snuffelen. Het was niet echt spectaculair, maar we hebben ons vermaakt.

Ze kan ook heel braaf zijn

Maandag waren we in Zaltbommel om Tosha aan de stad te laten wennen. We gaan eigenlijk niet vaak naar de stad, want de baasjes vinden het daar veel te druk, maar Zaltbommel valt reuze mee. Het is een klein gezellig stadje dat super gezellig is en veel oude gebouwen heeft. Toen ik en Romy pup waren, waren we daar ook. Toen was het echter heel anders. Overal waren mensen, op de markt konden we op het terrasje gaan zitten en het was gezellig druk. Nu waren de meeste winkels dicht en de terrasjes zijn allemaal gesloten in verband met Corona. Tosha deed het vrij goed en was niet echt onder de indruk. Op een gegeven moment kwam echter een jongetje met een hele grote tas langs. Dat vond ze echt doodeng. Geen idee hoezo, was niets mis met die jongen en de tas, maar Tosha vertrouwde het niet. Gelukkig was ze de tas na een paar seconden weer vergeten. 

Familieportret in Bommel

We doen alleen maar kleine dingen met Tosha op één dag. Vrouwtje zegt namelijk dat zo’n klein uitstapje al heel vermoeiend voor zo’n klein hondenkind is. Alles is immers nieuw en moet worden verwerkt. Dinsdag hebben we weer een klein uitstapje gemaakt, deze keer naar het Kleindierwandelpark in Hedel. Dat is een soort minidierentuin met kippen, konijnen, eenden, alpaca’s, enzovoort. Tosha was in het begin niet onder de indruk van alle dieren, ze keek er niets eens naar. Dat veranderde toen we bij de kippen kwamen. Tosha was meteen helemaal gefascineerd en was er amper weg te slaan. 

Woensdagavond was het zover: Tosha mocht samen met Romy en mij naar de training. Trainer Johan verheugde zich op Tosha en ook ons trainingsmaatje Alena kon het niet afwachten om haar te zien. Tosha dacht daar kennelijk anders over. Ze vond die mensen en het interesse in haar helemaal niets. Uhm, dat snap ik nou niet. ik ben helemaal gek op mensen, zodra iemand vriendelijk is ga ik er meteen naartoe om te gaan knuffelen. Romy heeft ook niets met mensen. Als ze mensen al wat langer kent, dan wil ze nog wel komen als ze snoep krijgt, maar daarna is ze meteen weer weg en gaat terug naar het vrouwtje. Tja, en zo ging dat dus ook met Tosha. Ik vond het niet erg, ben meteen achter trainer Johan aangelopen om hem uitgebreid te knuffelen.

Gisteren waren we met haar weer naar de Maas, waar we al een paar dagen eerder waren. Je kon goed merken dat dat niets nieuws meer voor haar was. Tosha ging op het strand uitgebreid graven tot ze een diep gat gegraven had. Jeetje, dacht ik, wat is nou het nut daarvan? Nou, dat zouden we al gauw merken. De baasjes hadden ook een bal voor Tosha meegenomen waar ze mee mocht spelen. In plaats van daarmee te spelen, gooide mijn gekke nieuwe zus de bal in het diepe gat dat ze gegraven had en ging erop liggen alsof ze de bal aan het uitbroeden was. Ehhhh, zou ze dat van de kippen afgekeken hebben? Ik vond het in ieder geval heel erg vreemd. 

Door alle dingen die ik over mijn nieuwe zus vertel, ben ik nu het belangrijkste vergeten. De baasjes hebben inmiddels tuinmeubels gekocht. Ze hebben uiteindelijk voor stoelen gekozen met voetenbankjes voor de voeten. En een leuk tafeltje zit er ook bij. Ziet er allemaal heel keurig uit. Onze zomer kan dus beginnen.