Sheltie award en Zandenplas

 

Zaterdag vond in Woudenberg weer de jaarlijkse algemene ledenvergadering van de sheltie vergadering plaats, met als hoogtepunt de uitreiking van de sheltie award. De award wordt aan shelties toegekend, die het afgelopen jaar in een hondensport gepromoveerd zijn of die een uitzonderlijke prestaties hebben neergelegd. Ik mocht in het verleden al twee awards in ontvangst nemen: eentje voor promotie naar de tweede graad en eentje voor promotie naar de derde graad. Romy heeft al eentje voor promotie naar de tweede graad. Vorig jaar is zij met het vrouwtje naar de derde graad gepromoveerd, dus mocht ook zij haar tweede award komen halen.

Vóór de ledenvergadering begon was er een lezing over de juridische aspecten van het fokken. De baasjes leek dat een interessant onderwerp waar ze meer over wilden weten. Voor ons was dat eerlijk gezegd nogal saai. Wij hondjes hebben geen verstand van juridische zaken en alle problemen die daarbij spelen. De baasjes vonden de lezing wel interessant. Wij hebben de tijd gebruikt voor een extra dutje. Is altijd fijn. Aan het eind van de ledenvergadering werd de award uitgereikt. Deze keer waren eigenlijk vrij weinig gegadigden. Is wel jammer. Wij zijn er in ieder geval erg blij mee. Romy en ik hebben nu allebei twee awards. Nu is het aan onze twee jongere zussen.

Gisteren waren we naar een sheltie wandeling bij de Zandenplas in de buurt van Nunspeet. Die wandeling werd door Wichita georganiseerd, die met enige regelmaat zo’n wandeling plant. Als we tijd hebben gaan we altijd mee, want de wandelingen zijn altijd erg gezellig en bovendien komt ook vaak ons eerste vrouwtje Joukje mee. Helaas zien we haar niet al te vaak. Het is voor ons een hele rit naar Friesland, dat doe je niet even. Nunspeet ligt ongeveer in het midden van Friesland en zuidwest Gelderland, dat kwam dus goed uit.

Mijn broer Macho

Vrouwtje Joukje kwam samen met mijn broer Macho en met vriendin Reina, die het vrouwtje is van Daisy en Amy. Daisy en Macho zijn mijn echte zus en broer. Daisy en ik komen uit hetzelfde nest, Macho is iets later in een ander nest geboren. Amy is een dochter van Cheeta, ook een hondje van Joukje. Het was voor mij dus weer een familiereünie. Helaas geen familie van Romy en Ayda aanwezig en ook van Tosha niet. Nanouk – het andere hondje van Joukje – is de halfzus van Tosha, maar die was niet mee. Voor de familiereunie moesten we met zijn allen talloze keren op de foto. Pfff… Vrouwtje vindt dat Macho, Daisy en ik precies hetzelfde fotogezicht hebben. We gaan er allemaal precies op dezelfde manier voor zitten.

Daisy en ik

Het was de eerste keer dat vrouwtje Joukje Ayda weer zag. Voor het laatst hebben ze elkaar gezien toen we Ayda met acht weken bij haar kwamen ophalen. Joukje was toch een beetje verbaasd dat onze zus zo klein van formaat is gebleven. Ons valt dat niet echt op. Ayda maakt altijd veel lawaai, is overal haantje de voorste, kan rennen als de beste, dus ze zorgt er wel goed voor dat we haar niet over het hoofd zien.

V.l.n.r.: ikke, Macho en Daisy

De Zandenplas is – zoals de naam al doet vermoeden – een plas in het midden met een hoop zand eromheen. Met zijn allen hebben we dus een mooie wandeling om de plas gemaakt. Romy en ik mochten los. Tosha en Ayda helaas niet, want die waren beiden loops en trokken veel aandacht van de aanwezige heren. Niet echt handig op zo’n wandeling, maar ja, we moesten het ermee doen. Voor ons gevoel waren we snel uitgewandeld, wat misschien eraan ligt dat wij eraan gewend zijn om normaal grotere afstanden te wandelen. Toen we aan het eind waren, dacht het vrouwtje dat we pas op de helft zaten en dat we maar even zouden pauzeren. Ze keek er behoorlijk raar van op toen iemand haar vertelde dat dat de wandeling geweest was. Tja, wat moet ik daar weer van zeggen.

Nog een keer mijn knappe broer Macho

Wat doen baasjes het liefst na zo’n wandeling? Op een terras zitten om iets lekkers te drinken. Helaas was het terras bij de plas nog gesloten. Gelukkig is er tegenwoordig internet, zodat je naar een terras kunt zoeken dat wel geopend is. Dat werd snel gevonden in het naburige dorpje Nunspeet. Dus weer de auto in en op naar Nunspeet. Dat blijkt overigens een heel gezellig dorpje te zijn, wat wij ervan konden zien. Mochten we nog een keer in de buurt zijn, dan moeten we dat toch wat beter bekijken.

V.l.n.r. Ayda, ik, Romy, Daisy, Amy en Macho

Het terras was in het centrum van het dorp, waar diverse fonteinen zijn, die plotseling en zonder waarschuwing vooraf water sproeiden. De baasjes ontspanden bij een lekker kopje koffie met heerlijke appeltaart, wij kregen een bakje met water. Was aardig bedoeld, maar wij hadden met zijn vieren al gedronken uit het bakje, dat het vrouwtje meteen na de wandeling neergezet had voor ons. Nu waar we tijd en rust hadden bleek Tosha ineens erg gecharmeerd van mijn broer Macho. Ook Macho keek nogal verliefd naar mijn zus. Jeetje zeg, wat een gedoe. Oké, ik heb een hele knappe broer en een hele knappe zus. Maar moet dat dan echt zo in het openbaar?

Het was weer een echt gezellige middag. Heerlijk van genoten. Hopelijk kunnen we dat snel weer herhalen.