Alkmaar en Schoorl

 

Het baasje had eigenlijk slechts één wens op het verlanglijstje staan: hij wilde graag een keer naar Alkmaar. Hij heeft de kaasmarkt al zo vaak op tv gezien, nu wilde hij graag zien hoe die in het echt eruit ziet. Wij vonden dat eigenlijk niet zo’n goed plan. In de meeste steden wemelt het van de mensen en je hebt overal verkeer. Bovendien komen meestal een hoop mensen op ons af die ons willen aaien. Is een keer leuk, maar op een gegeven moment is het gewoon te veel. We stonden dus niet echt te juichen. Maar ja, de afgelopen dagen hebben we zoveel leuke uitstapjes gedaan waar wij van alles mochten doen, dus dan mogen we geen bezwaar maken tegen een uitstapje naar de kaasmarkt.

 

Binnenstad van Alkmaar

Vrouwtje had een korte route samengesteld die door het oude stadscentrum van Alkmaar ging. Daar waren vele monumenten en je had slechts weinig straten waar auto’s mogen rijden. We waren slechts een paar minuten onderweg toen het vrouwtje een ijssalon ontdekte. Je kunt mijn vrouwtje met veel zaken gerust allen laten: chocolade, taart of andere zoetigheid, dat zijn dingen die ze niet snel aanraakt. Maar kom nooit op het idee om mijn vrouwtje alleen te laten in een ijssalon. Je houdt er volgens mij geen ijs meer over. Andere mensen hadden één of hooguit twee ballen ijs, maar vrouwtje kwam naar buiten met maar liefst drie grote ballen ijs met allemaal verschillende smaken. Ze keek meteen helemaal blij. Je kon het vrouwtje echt zien genieten.

 

Daarna konden we onze weg eindelijk vervolgen en konden naar de kaasmarkt. Zoals verwacht was het in het centrum super druk. Overal mensen en daar houd ik niet zo van. Mensen kijken nooit naar beneden en vóór je het weet staan ze op onze pootjes. Gelukkig kijken de baasjes altijd goed uit, maar desondanks blijf ik dat eng vinden. De kaasmarkt zelf was niet echt spectaculair. Vandaag was er namelijk geen kaasmarkt, die is namelijk alleen vrijdags. Daar komen altijd heel veel mensen op af, voor ons zou dat veel te druk zijn. In plaats van kazen stonden er nu overal tafeltjes en stoeltjes, die allemaal bezet waren. Eigenlijk viel er dus niets te zien, maar het baasje was blij. Hij heeft nu eindelijk een keer de kaasmarkt gezien.

 

Helaas had het vrouwtje gisteren nog slecht nieuws. Gisteravond is bekend gemaakt dat de ISAC afgelast wordt. De organisatie krijgt helaas door de coronamaatregelen geen toestemming om de wedstrijd te organiseren. ISAC is de internationale sheltie wedstrijd, oftewel de wereldkampioenschappen van de shelties. In 2017 was die in België en toen heb ik daar samen met mijn vrouwtje gelopen. Dat was echt zo leuk. We wilden dat zo graag nog een keer meemaken. In de jaren daarna was de wedstrijd in Switzerland en in Italië. Allemaal heel ver weg. Vorig jaar is de wedstrijd door corona afgelast en dit jaar zou die eindelijk in ons eigen land plaatsvinden. We hebben ons daar al zo op verheugd. De baasjes hebben zelfs al een huisje gehuurd, want Laag Soeren is toch een beetje ver om iedere dag naartoe te rijden. Tja, en nu is ook die wedstrijd afgelast. Volgend jaar is Denemarken aan de beurt, maar of we daar naartoe gaan? Is ook behoorlijk ver rijden. De wedstrijd in Nederland is nu verplaatst naar 2023. Maar ja, dan ben ik al tien. Kan ik dan nog wel met mijn vrouwtje wedstrijden lopen?

 

’s Avonds waren we nog bij het strand in Schoorl om foto’s te maken. Helaas was het weer niet al te best. We waren er amper, of het begon al te regenen. Gelukkig was dat slechts een kleine bui, maar de mooie wolkenluchten waren nergens te bekennen. Het fijne was wel dat meteen toen de eerste druppels vielen ook nagenoeg alle mensen van het strand vluchtten. We waren zo’n beetje de enigen die daar waren. Voor ons geen enkel probleem. We vinden het super om gewoon te kunnen rennen, daar hebben we geen toeschouwers bij nodig. Alleen jammer dat het vrouwtje nu geen indrukwekkende foto’s heeft.