Vakantie aan het IJsselmeer

 

Net als iedere zomer wilden we ook dit jaar weer een paar dagen op vakantie. Over het algemeen is de keuze snel gemaakt. Vrouwtje kijkt een beetje op internet en vroeg of laat heeft ze een streek gevonden die ze leuk vindt. Nou ja, klinkt allemaal heel simpel, maar zo’n streek moet wel aan bepaalde eisen voldoen. Voor ons moeten er leuke dingen zijn zoals wandel- en losloopmogelijkheden en voor de baasjes moet er iets te bezichtigen zijn. En last but not least moet de streek ook nog fotogeniek zijn, want het vrouwtje wil altijd foto’s maken. Dit jaar kwam er – net als vorig jaar – nog een extra moeilijkheid bij. Er gelden nog steeds corona maatregelen. Op Europees niveau is wel iets geregeld, maar daarnaast mag ieder land eigen regels hanteren. Je weet dus nooit van tevoren of je überhaupt de grens over mag. Dat kan namelijk per dag veranderen.

 

Palendorp Petten

Eigenlijk wilden we weer een keer naar het buitenland, maar na lang heen en weer besloten de baasjes om toch weer in eigen land te blijven. We wilden niet het risico lopen om helemaal niet op vakantie te kunnen. Bovendien is het niet zo makkelijk om voor ons allemaal een accommodatie te vinden. De meeste verhuurders schijnen namelijk niet erg gesteld te zijn op honden. Één of twee honden valt nog mee, maar ja, we zijn nu met zijn vieren en dan wordt het erg moeilijk om iets te vinden. Na lang zoeken vond het vrouwtje een camping aan het IJsselmeer, waar het liefst zes hondjes welkom waren. Er werd dus snel geboekt en gisterochtend vertrokken we naar Wervershoof, waar de camping ligt.

 

Mijn eerste indruk was meteen positief. Deze keer zitten we niet in een chalet of een blokhut, maar in een echt huisje met heel veel ruimte. Vanuit de woonkamer kunnen we direct het terras aan de voorkant op. Van daar uit heb je een fantastisch uitzicht over een grote plas. Ook aan de achterkant is een terras, dat direct aan het water gelegen is. Daar kan je echter niet in zwemmen, daar kan je wel met een bootje varen, maar ja, dat hebben we niet.

 

Centrum van Hoorn

Ons eerste uitstapje ging gisteravond naar Petten. Dat ligt weliswaar aan de kust, maar vrouwtje had daar een palendorp gevonden, dat volgens haar erg fotogeniek is. Volgens de omschrijving op internet moest je parkeren op een parkeerplaats aan de Strandweg om naar dat palendorp te komen. Dat deden we dus ook. Helaas waren ze kennelijk vergeten te vermelden dat het nog een heel eind lopen is vóór je de palen ziet. Over het algemeen vinden we een strandwandeling niet erg. Is meestal superleuk. Nu waaide het echter behoorlijk en het was verre van warm. Gelukkig duurde de fotosessie van vrouwtje niet al te lang.

 

Haven van Hoorn

Het leven op de camping bevalt ons wel. Ze hebben overal aan ons hondjes gedacht. Aan de zijkant van de paden heb je overal uitlaatstroken, we hoeven dus niet lang te wandelen vóór we ergens onze behoefte kunnen doen. Heel fijn. Aan de overkant van de camping ligt direct het IJsselmeer en daar schijn je veel wandelmogelijkheden te hebben voor ons. Ben benieuwd. Ons huisje schijnt wel een paar minpuntjes te hebben, begreep ik vanochtend van de baasjes. Toen het vrouwtje vanochtend de douche uitkwam, zag ze dat ze bijna de hele badkamer onder water gezet had. In de douche hangt slechts een kort douchegordijn en het water spat alle kanten op. En het vrouwtje vroeg zich al af waarom naast de douche zo’n grote trekker stond. Haha, tja, die hebben ze daar niet voor de flauwekul neergezet. Ook is er totaal geen ventilatie in de badkamer, waardoor de spiegel beslaat en alle muren kletsnat zijn. Ach ja, daarmee valt te leven.

 

Voor Ayda is het de eerste vakantie en Tosha is ook nog geen ervaren reiziger. Ik moet zeggen dat onze pups het tot nu toe echt goed doen. Alleen bij het eten moest het vrouwtje even helpen. Hier liggen hele gladde tegels op de vloer, waarop onze etensbakjes niet blijven staan. Zodra we het aanraken, gaat het bakje aan de wandel. Romy en ik hadden dat meteen door en hebben voorzichtig gegeten. Tosha en Ayda waren echter bang dat wij het eten van ze zouden afpakken. Gekkies, dat zouden wij niet durven. Het vrouwtje stond pontificaal in het midden, die was dan ongetwijfeld opgetreden als wij zoiets geprobeerd hadden. Die twee begonnen dus heel haastig te eten en de bakjes begonnen al snel een eigen leven te leiden en schoven alle kanten op. Vrouwtje heeft de bakjes dan vastgehouden, zodat die twee in alle rust konden eten. Voor de rest gaat het allemaal prima.

 

Vanochtend stond een uitstapje naar Hoorn op de agenda. Dat is vrij dichtbij en slechts zo’n twintig minuten rijden. Vrouwtje vertelde dat je hier veel monumenten hebt. Volgens internet is het ene gebouw mooier dan het andere. Het stadje zag er inderdaad niet onaardig uit. Helaas konden we daar echter slechts korte tijd van genieten, want al snel begon het te regenen. Gelukkig konden we schuilen bij een overdekt terras, waar we bleven zitten tot het weer droog was.

 

Ayda 22 weken

’s Middags wilden we gaan wandelen in Enkhuizen bij het Zuiderzeemuseum. Binnen zijn we helaas niet welkom, daarom wilden we alleen een wandeling in de buurt maken. Van de buitenkant kan je het een en ander zien van het museum. Zag er echt leuk uit, maar ja, van binnen was het wellicht nog interessanter geweest. Toen we aankwamen scheen flink het zonnetje, maar ineens kwamen weer donkere wolken tevoorschijn. En ja hoor, binnen de kortste keren begon het weer te regenen. We hadden toch alles gezien wat er te zien viel, dus besloten we de auto weer in te stappen en terug te rijden naar de camping.

 

’s Avonds waren we nog een keer bij het palendorp in Petten. De weersomstandigheden waren nu heel anders. Gisteren was geen wolkje aan de hemel te zien. Je had dus ook geen mooie luchten. Nu zag je overal roze wolkjes. Was echt mooi om te zien. Maar het was nog steeds onaangenaam koud. Het vrouwtje zei achteraf dat ze helemaal bevroren was. Terug in de auto moest meteen de kachel volop worden aangezet zodat mijn vrouwtje weer kon ontdooien. Laten we hopen dat het weer niet zo blijft, want echt leuk is dat niet.