Ik word twee jaar

Vandaag is het 30 april en voor mij dus tijd om mijn verjaardag te vieren. De tijd schijnt te vliegen. Twee jaar ben ik al, dus een grote meid, ook al voelt het soms helemaal niet zo.

 

’s Morgens ben ik meteen uitgebreid door het vrouwtje geknuffeld, de dag begon dus al goed. Na onze gebruikelijke ochtendwandeling kreeg ik een lekker ontbijtje, wat nooit verkeerd is, daarna nog even mijn schoonheidsslaapje en het feest kon beginnen.

 

 

’s Middags heeft het vrouwtje ook voor mij gezongen. Wat moet ik daarvan zeggen? Het was hartstikke lief bedoeld, zeker weten, maar ik heb toch het idee dat dat niet het sterkste punt van mijn vrouwtje is. Maar ik heb haar wel even een dikke knuffel gegeven voor haar moeite, ze heeft echt haar best gedaan en dat is een beloning waard. Mee eens?

 

 

Net als vorig jaar ben ik door de baasjes getrakteerd op een uitgebreide wandeling langs de Maas. Echt super, precies wat ik in mijn gedachten had. Rennen op het gras, op de strandjes, achter mijn bal aan, wat wil een hondje meer voor zijn verjaardag?

 

 

Vóór we vertrokken ben ik netjes geborsteld en heel even zag ik er uit als een echte dame. Na onze wandeling was ik toch weer de oude Gina: overal zand in mijn mooie vacht en de vacht deels nat, omdat ik continu mijn bal in de Maas moet schoonmaken. Maar ja, ik heb ontiegelijk veel lol gehad en zo hoort het als je jarig bent.

Had toch mijn zonnebril moeten meenemen

Prachtig avondzonnetje