Toch even naar buiten

Het valt nog steeds niet mee met het weer, alhoewel het vandaag al een stuk beter is dan de afgelopen dagen. Hoe leuk het thuis ook is, op den duur begint dat toch wat te vervelen. Daarom hebben we vandaag een uitstapje gemaakt naar landgoed Brakel.

Voor mij hadden de baasjes een grote fles met water meegenomen en mijn drinkbakje, zodat ik niet van de dorst hoef om te komen. Maar gelukkig viel het allemaal reuze mee. Op het landgoed kun je in het bos grotendeels in de schaduw wandelen en de wind zorgde voor de nodige verkoeling. Heerlijk in ieder geval om weer een keer iets nieuws te zien. Overal heb je andere geuren en dat is voor mij best wel interessant.

Op het landgoed staat ook het gelijknamige kasteel, maar daarvan zijn slechts een paar restanten over. Het is al ongeveer 350 jaar een ruïne. Dus echt spectaculair is het niet, wel heeft het iets romantisch, zo’n ruïne in het water. Toen ik daar stond te kijken zat ik erover na te denken of de bewoner van toen misschien ook een hondje heeft gehad. Misschien ook zo’n knappe dame, net als ik. Zou leuk zijn om daar verhalen over te horen.

Huis Brakel is nog niet zo oud en prima in orde. Voor het huis ligt een grote vijver waar veel eendjes zwemmen. Die vond ik echt interessant. Jammer genoeg was dat niet wederzijds, want zodra die eendjes mij zagen sprongen zij het water in en zwommen weg. Had toch graag even gedag willen zeggen.