Het nieuwe jaar is
voor ons meteen goed begonnen: het vrouwtje en ik hebben eindelijk ons laatste
u’tje op het vast parcours gelopen. Begin januari wilde het net niet lukken. We
liepen geweldig, maar bij de afloop kattenloop ging het wederom fout. Wel
hadden we een u’tje op de jumping. Maar op 28 januari lukte het eindelijk.
Ineens herinnerde ik me weer dat ik netjes tot aan het eind van de kattenloop
moet aflopen en zie daar, het u’tje was binnen. Met maar liefst twaalf u’tjes
promoveren we nu naar de 3e graad. Ben echt trots op het vrouwtje en
mij. Wie had dat twee jaar geleden gedacht, dat wij het zo ver zouden schoppen.
Dat was helaas het
enige goede nieuws van het nieuwe jaar, de rest is tot nu toe matig. Bij ons
heeft het de afgelopen weken voortdurend geregend en niet een beetje ook. Het
gevolg daarvan is dat hier op alle weilanden hele plassen ontstaan zijn. Ook
onze wandelroutes langs de Maas staan regelmatig onder water, dus kunnen we
daar niet meer lopen. Het is niet zo dat we ons vervelen, nee hoor, er is
altijd genoeg te doen, maar de Maas of de Waal zijn onze favoriete wandel- en
vooral renplekken. Wandelen in het bos is ook niet verkeerd, maar daar zijn nou
eenmaal geen strandjes. En ook dat is niet ongevaarlijk. Een paar weken geleden
hadden we hier een vreselijke storm, waarbij talloze bomen zomaar zijn
omgewaaid. Als je nu door het bos wandelt, hoor je het overal kraken. Sommige bomen
staan helemaal schuin en blijven alleen overeind omdat zij op andere bomen
steunen. We moeten daarom altijd dicht in de buurt van het vrouwtje blijven en
mogen niet meer langs de kant lopen als er bomen staan. Nou, ik heb er genoeg
van, hoogste tijd voor de lente.
Romy gaat nu met
het vrouwtje vier agility seminaars volgen bij een of andere kampioen. Afgelopen
zaterdag waren ze er voor het eerst. Dat waren behoorlijk pittige rondjes, vertelde
het vrouwtje, met outjes erin en met diverse wissels. Was eerder 2e
graads niveau dan 1e graads en die rondjes moest mijn vrouwtje dus
met mijn kleine zus lopen. Ondanks het hoge niveau ging dat allemaal prima. Die
twee hebben veel geleerd, hoorde ik later. Ik moest helaas thuis blijven bij de
baas en helpen met poetsen. Vond ik niet erg hoor, is ook een keer leuk.
Voor dit jaar
heeft het vrouwtje weer iets nieuws verzonnen. Tot nu toe hebben we altijd
wedstrijden gelopen bij de Raad van Beheer (RvB), maar nu gaan we ook wedstrijden
lopen bij de Federatie Hondensport Nederland (FHN) en bij de RvB doen we dan
wat minder wedstrijden. Het schijnt daar veel gemoedelijker te zijn heeft het
vrouwtje gehoord. Veel minder wedstrijdlopers en de tijden zijn iets ruimer.
Wel moet ik daar weer helemaal bij het begin beginnen, namelijk in de A-klasse,
maar ik denk niet dat dat een probleem is. Om te promoveren heb je daar – net als
vroeger bij de RvB – slechts drie u’tjes nodig om naar de B-klasse te
promoveren. Vind het zo leuk dat ik dan samen met Romy in dezelfde klasse kan
lopen, kijken wie van ons eerder de u’tjes bij elkaar heeft. Helaas zijn veel
van die wedstrijden aan de andere kant van het land. Dat is wel jammer, maar
zodra er een wedstrijd bij ons in de buurt is, gaan we die dus doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten