Pinksteren in het Corona tijdperk

Over het algemeen hoeven we niet veel voor de weekenden en feestdagen te plannen, want wat we dan doen wordt bepaald door de wedstrijdkalender van de RvB en de Fhn. De meeste wedstrijden worden al een jaar van tevoren bekendgemaakt, dus we hebben al in een vroeg stadium zicht op de lange termijn. Er zijn verenigingen die zo’n wedstrijd op verschillende momenten organiseren. De ene keer kan dat in mei zijn, de andere keer in september. Maar er zijn ook verenigingen die altijd een bepaald weekend kiezen. Venlo kiest er altijd voor om met Pasen drie dagen een grote wedstrijd te houden en Uden kiest voor drie dagen Pinksterwedstrijd. 

De baasjes verheugen zich altijd erg op Uden, want daar komen altijd verschillende foodtrucks met diverse soorten eten. Dat heb je niet vaak. Bij de meeste wedstrijden is het eten duidelijk van ondergeschikt belang. Vaak kan je alleen eten kopen in de kantine van de vereniging en die hebben meestal het gebruikelijke: friet, kroket, frikandel, en dergelijke. Vrouwtje is daar niet zo kapot van, ze eet liever gezonde dingen. Bovendien houdt ze van afwisseling en ieder weekend friet eten wordt op den duur nogal saai. In Uden hebben ze van alles: broodjes met haring, garnalen, makreel enzovoort en kibbeling, lekkerbekje, panini, salades. En friet, kroket en frikandel hebben ze ook, maar de baasjes komen dus voor de andere dingen. 

Dit jaar is alles anders. Er zijn geen wedstrijden en we konden dus met Pinksteren ook niet naar Uden. Vrouwtje moest dus iets anders verzinnen voor ons. Helaas is dat niet zo makkelijk. Openbare locaties, zoals het strand, parken, bossen, en dergelijke zijn vaak druk bezocht. Het komt regelmatig voor dat zo’n locatie dan afgesloten en ontruimd wordt. Die locaties hebben we dus meteen van ons verlanglijstje geschrapt. Andere zaken, waaronder dierentuinen, botanische tuinen en kasteelparken, mogen weer beperkt openen. ‘Beperkt’ houdt in dat je niet zomaar spontaan naar zo’n locatie kan gaan. Je moet online van tevoren een ticket kopen, anders mag je niet naar binnen. En ja, we hebben natuurlijk ook Tosha waar we rekening mee moeten houden, want ze mag immers nog niet veel lopen. 

Met zijn drieën bij kasteel De Haar

Desondanks had vrouwtje snel twee locaties gevonden. Kasteel De Haar voor de zondag en het Van Gimbornarboretum voor de maandag. Nu nog even kaartjes online bestellen. Kasteel De Haar heeft tijdvensters van een uur ingesteld waaruit je een keuze kunt maken. Per uur is slechts een beperkt aantal tickets beschikbaar. Als die verkocht zijn, gaat het uur op slot en kan je dus voor dat tijdstip geen kaartje meer kopen. Gelukkig viel het met de drukte nogal mee. Vrouwtje heeft kaartjes voor half een ’s middags besteld. Het Van Gimbornarboretum had tijdvensters van twee uur, beginnend om acht uur ’s ochtends. De eerste drie tijdvensters waren al volledig volgeboekt. De eerste mogelijkheid was om twee uur ’s middags. Uhm, dat vonden de baasjes een beetje te laat. Er werd dus een andere locatie gekozen en dat werd kasteel Rosendael. Het vrouwtje is donateur van de Gelderse kastelen, waar ook Rosendael toe behoort. We kunnen het hele jaar gratis alle Gelderse kastelen bezoeken en ook nu hoefden we niet te reserveren om het park te kunnen bezoeken. Heel fijn. Ons weekend was dus geregeld. 

Gang voor het personeel bij De Haar

Zondagochtend reisden we dus met zijn vijven af naar Haarzuilens. Romy en ik zijn er al een keer geweest met het vrouwtje. Toen was Romy veertien weken, dus ongeveer net zo oud als Tosha nu is. Het kasteel zelf was nog niet open, maar daar kwamen we ook niet voor. We wilden gewoon een gezellige wandeling door het prachtige park maken. Met de drukte viel het reuze mee. Op de parkeerplaats stonden slechts een paar auto’s en bij de ingang stond een handjevol mensen. Toen ik daar de eerste keer was, was ik al erg onder de indruk van het kasteel en het park, en nu weer. Het is echt een prachtige locatie. Hopelijk kunnen we daar ook nog in de toekomst van genieten. Het vrouwtje heeft gelezen dat kastelen en buitenplaatsen het heel zwaar hebben door Corona. Kasteel De Haar ontvangt geen subsidie, ze genereren alle inkomsten zelf. Tja, en dat is onmogelijk als je gesloten moet blijven door Corona. 

Tosha 15 weken

We hebben kleine stukjes gewandeld en daarna hebben we telkens een plekje in de schaduw opgezocht, waar we met zijn allen konden liggen. Veel mensen hadden zelfs dekentjes meegebracht om daarmee op het gras te gaan liggen. Bij het theehuis konden bezoekers een kleine versnapering en wat te drinken kopen. Heel fijn. De baasjes hebben daar meteen gebruik van gemaakt en een broodje gekocht. Vrouwtje vond dat wel iets hebben en heeft daar in volle teugen van genoten. 

Romy en Tosha samen op de bank

Maandag gingen we naar Rozendaal bij Arnhem, om kasteel Rosendael te bezichtigen. Ook hier was het kasteel zelf gesloten. Van alle kastelen die de baasjes gezien hebben – en dat zijn er nogal wat – vindt vrouwtje kasteel Rosendael nog steeds het mooist. Van binnen kent het kasteel een onbeschrijfelijke luxe en ook het park is echt uitzonderlijk. Het eerste wat we in het park tegenkwamen, waren de bedriegertjes. Rare naam, dacht ik, hoezo noemen ze die zo? Nou, dat zouden we snel merken. Vrouwtje liep er met ons overheen en ineens kwam van de onderkant een hoop water naar boven. Jeetje, ik schrok me te pletter. We stonden feitelijk op een fontein. Romy en Tosha vonden het geweldig en konden er geen genoeg van krijgen. Ze waren dan ook allebei kletsnat. Gelukkig scheen de zon flink en het was nogal warm, dus binnen niet al te lange tijd waren ze weer droog. 

Kasteel Rosendael

Je hebt ook een kettingbrug in het park, die in het water hangt. Vrouwtje wilde daar eigenlijk met ons overheen, maar toen ze zag hoe steil die was, leek haar dat geen goed idee meer. Heel indrukwekkend is ook de schelpengalerij. Die bestaat dus, zoals de naam al doet vermoeden, uit duizenden schelpen. Echt prachtig om te zien. Vrouwtje lijkt dat eigenlijk ook iets voor onze eigen achtertuin helemaal achterin, maar ik denk dat we dan een paar jaartjes bezig zijn om al die schelpen te verzamelen en nog een paar jaar om die allemaal vast te lijmen. 

De baasjes zijn al vaker bij dat kasteel geweest, maar er zijn nog steeds plekken die zij nog niet gezien hebben. Zo is er bijvoorbeeld een pad naar boven, waar je schitterend uitzicht op het kasteel hebt. Net als bij De Haar hadden ook hier veel bezoekers een dekentje meegenomen en waren op het gras gaan liggen. Wij gingen gewoon op het gras zitten, was prima te doen. 

Pinkstermaandag mochten in het hele land weer voor het eerst restaurants, cafés en terrassen openen. Ook de oranjerie was weer open. In het park was het eigenlijk vrij rustig, maar op het terras waren nagenoeg alle tafels bezet. Gelukkig was er nog een tafeltje voor ons vrij. Baasje bestelde een broodje kroket en het vrouwtje een gerookte makreelsalade. Dat moest je binnen gaan bestellen en dat werd dan op gepaste afstand naar onze tafel gebracht. De baasjes kregen allebei een heel groot bord met daarop twee reusachtige schijven brood. Zo’n groot brood heb ik nog nooit gezien. Het vrouwtje begon enthousiast aan haar maaltijd. Na het eerste schijfje was het enthousiasme volgens mij al een stuk minder. Vrouwtje eet over het algemeen niet zo grote porties. Maar ja, ze wilde het ook niet laten liggen, dus heeft ze het tweede schijfje ook bijna helemaal opgegeten. Baasje had er minder moeite mee, maar ook hij zat helemaal vol. ’s Avonds hoefde het vrouwtje dan ook niet meer te koken.

Pinksteren was dit jaar anders dan anders, maar ik vond het eigenlijk heel leuk. We hebben mooie dingen gezien en lekker gewandeld, we hebben lekker op het gras zitten knuffelen met de baasjes, het was overal heerlijk rustig en we hebben ook nog de horeca en kasteel De Haar financieel gesteund. Perfecter kan bijna niet!