Romy is nu 6 weken

Deze ochtend begon anders dan de andere zaterdagochtenden. Net als altijd werd ik door het vrouwtje vroeg in de ochtend uitgelaten en daarna kreeg ik mijn ontbijt, dus eigenlijk allemaal heel gewone dingen. Desalniettemin voelde ik op de een of andere manier dat er iets stond te gebeuren. Over het algemeen is de zaterdag de poetsdag van de baasjes. Direct na het ontbijt worden dan stofzuiger, dweil, poetsdoeken, emmers en andere schoonmaakspullen uit de kast gehaald, waarmee de baasjes vervolgens ijverig aan de slag gaan. Vandaag gebeurde er echter niets dergelijks. Dat kon maar één ding betekenen: we gingen iets leuks doen! Ik was er helemaal klaar voor.

Ze ziet weer iets

 

Na het ontbijt vertelde het vrouwtje dat vandaag weer een bezoek aan Romy op het programma stond. Ik dacht meteen, wat leuk, misschien maken we daarna weer een uitstapje. Helaas zei het vrouwtje dat ik deze keer niet mee mocht. De pups zijn namelijk nog niet ingeënt en in de auto is het door de subtropische temperaturen, die wij op dit moment hebben, veel te warm voor mij. Was wel een beetje teleurgesteld, maar heb er wel begrip voor. Zou er niet aan mogen denken dat de pups door mij ziek zouden worden. Ik ben gewoon lekker gaan slapen en heb op de baasjes gewacht. Toen zij terugkwamen hadden ze weer veel te vertellen.

 

Even nadenken

Net als de vorige keer werden zij uitgebreid begroet door Cheeta, Laura en Macho. Macho was deze keer een stuk relaxter en blafte veel minder. Nadat hij van de baasjes snoep had gekregen, kwam hij zelfs dicht in de buurt.

Sinds het laatste bezoek van de baasjes drie weken geleden is Romy ontzettend gegroeid. Het vrouwtje van Romy vertelde dat zij een klein monstertje is en van alles en nog wat uitspookt. Daar was in het begin echter weinig van te merken. Ze ging gewoon op schoot zitten en heeft uitgebreid met de baasjes geknuffeld.

Ohhhhhhhh, wat kijkt ze lief

 

Toen ze echter een stukje mocht lopen, kon je al gauw merken dat daar een hoop energie in zit. Ze probeerde meteen door een hele kleine opening achter de kennel te komen. Nieuwsgierig is ze in ieder geval. Nou, dat zit dan blijkbaar in de familie, want ik wil ook altijd alles weten. Na een paar minuten door de kamer te hebben gelopen, kon je duidelijk merken dat Romy moe begon te worden. Haar vrouwtje legde haar weer terug in de kennel en binnen een paar minuten was ze vertrokken. Tja, zo gaat dat met pups.

Na het nuttigen van een overheerlijke maaltijdsoep met stokbrood vertrokken de baasjes weer naar het zuiden.

Romy heeft al door hoe het moet als het vrouwtje de camera pakt

Wat was ik blij toen ik eindelijk de sleutel hoorde. Heb meteen een uitgebreid blafconcert gegeven en het vrouwtje uitbundig begroet. ’s Avonds hebben we nog twee lange wandelingen gemaakt, zodat ik mijn energie kwijt kon. Heerlijk, dus toch nog een fijne afsluiting van de dag voor mij. En ook voor morgen staat het nodige op het programma: trainen en ’s avonds een wandeling langs de Maas. Verheug me er al op.