West, Noord, Zuid, West

Vanochtend moesten we al vroeg uit de veren, want er stond het nodige op de planning. We hebben allemaal heerlijk rustig geslapen, geen geluid te horen op de camping. Het is nog wel even wennen met het uitlaten ’s avonds. Daarvoor moeten we namelijk het terrein van de camping verlaten en daarbuiten is het pikkedonker. Nergens een straatlantaarn, geen huizen, helemaal niets. Gelukkig heeft het baasje een schijnwerper meegenomen, zodat we tenminste kunnen zien waar we lopen.

Ladram Bay in Devon

Direct na het ontbijt gingen we op weg richting Devon. Er stond een bezoek aan Ladram Bay (gelegen tussen Sidmouth en Budleigh Salterton) op de planning. De rit daar naartoe was prachtig, schitterende vergezichten. Alhoewel het allemaal de Jurassic Coast is kon je toch vrij snel merken dat we ineens in Devon zaten. Dorset heeft meer een wild karakter en Devon is eerder romantisch. Toen we bij Ladram Bay aankwamen, stond ons een verrassing te wachten. De baai was alleen te bereiken via het terrein van een camping. Toen we een paar meter richting de baai hadden gelopen, stond ineens een bord en daar stond op dat vanaf hier geen hondjes meer toegestaan zijn. Nou zeg, ik was diep teleurgesteld. Mijn vrouwtje had verteld dat de baai heel spectaculair is, met grote rotsen die het water uitsteken. En dat mocht ik dus niet zien. De baasjes gingen wel even kijken: eerst het baasje en daarna het vrouwtje en degene die bij mij bleef heeft me zo goed mogelijk getroost. Gelukkig was er nog een weg aan de bovenkant waar ik wel mocht komen en vanwaar ik toch even die prachtige rotsen mocht bewonderen.

Forde Abbey

 

De volgende bezienswaardigheid was Forde Abbey in Chard, waar ik wel van harte welkom was, zelfs in de lunchroom. Forde Abbey heeft prachtige tuinen, waar je uitgebreid kunt wandelen. Ook is er een heel groot fontein, een paar meter hoog. Dat schouwspel kun je een paar keer per dag bewonderen. Je mag er niet te dicht bij komen, want anders word je kletsnat. Ik had dat wel graag willen doen, maar dat zag het vrouwtje niet zitten. Er stonden tenslotte nog andere zaken op het programma en zo drijfnat de auto in is niet fijn.

Isle of Portland

 

Vervolgens maakten we ons op weg naar het eiland van Portland (Isle of Portland), dat net als Marken een schiereiland is. In tegenstelling tot andere plekken in Zuid-Engeland is op het eiland weinig natuurschoon te ontdekken, maar toch vond ik het er superleuk. We zijn helemaal naar de witte vuurtoren gegaan, die direct aan het strand staat en daar mocht ik los en achter mijn bal aanrennen. Dat was fijn, super idee om mijn bal mee te nemen.

Aan het eind van de dag gingen we naar de West Bay, bekend van de Engelse serie Broadchurch. Deze keer lag gelukkig geen lijk op het strand, maar het zag er precies zo uit als in de tv-serie. Na het maken van een paar foto’s gingen we terug naar de camping, vermoeid, maar heel erg tevreden en gelukkig.