Sheltiedag Zuid

Afgelopen zaterdag (27 augustus) was het eindelijk zo ver: we gingen voor het eerst meedoen aan de sheltiedag van regio zuid. Tot nu toe zijn we altijd naar de dag van regio west geweest. De afgelopen twee jaar waren we namelijk altijd op vakantie toen die dag gepland stond, dus konden we helaas niet meedoen.

Romy is nu 11 weken oud

Voor Romy was het een beetje spannend, was namelijk haar eerste sheltiedag. Gelukkig was zij niet de enige pup, er waren verschillende baasjes gekomen met een pup van die leeftijd. Romy maakte de leeftijd weinig uit, zij begroette meteen iedereen, van jong tot oud, en ze kon het ook meteen met alle hondjes goed vinden. Ik trouwens ook, vind het altijd leuk om andere shelties te ontmoeten, is toch anders dan met andere hondjes.

De dag werd gehouden bij ‘De Kriekeput’ in Herpen. Er stond het nodige op het programma. Na ontvangst en een kopje koffie of thee met gebak voor de baasjes, was een wandeling gepland door het recreatiegebied de Herperduin, die leidde naar een grote plas met water. De wandeling duurde ongeveer een uur, dus veel te ver voor Romy. Na een paar minuten gelopen te hebben, werd ze daarom opgepakt en mocht op de arm van het vrouwtje en daarna van het baasje van de wandeling genieten. Bij de plas mocht ze op het strandje met de andere pups spelen. Dat vond ze wel leuk, kon je goed merken.

Toen we terugkwamen bij de Kriekeput stond ons meteen een verrassing te wachten. ’s Ochtends mochten we gewoon gaan zitten waar we wilden, maar nu moest ons hele groepje voor de lunch aan twee lange tafels gaan zitten. Dat zou op zich geen probleem geweest zijn, als naast de tafels een parasol neergezet was. Maar nee hoor, we moesten in de zon zitten en die scheen behoorlijk. Ik ging samen met Romy onder de tafel zitten, waar we toch nog een beetje schaduw hadden, dus voor ons viel het mee. Helaas konden de baasje niet ook verstoppertje onder de tafel spelen. Hadden ze volgens mij wel graag gedaan.

Ook met de bestellingen ging het niet soepel. Na ongeveer een half uurtje kregen de baasjes eindelijk iets te drinken. Het vrouwtje had stiekem al een paar slok water uit ons waterflesje gedronken, omdat zij gewoonweg omkwam van de dorst. Bij die hitte zeker geen pretje. Had echt met haar te doen. Ook bij de lunch bleek de snelheid er niet in te zitten. Het duurde eeuwig vóór iedereen een maaltijd op tafel had staan. Het middagprogramma begon daarom veel later dan gepland.

Na de lunch gingen het vrouwtje en ik meedoen aan de workshop hoopers. Dat is momenteel een echte rage, die uit Amerika is overgewaaid. De bedoeling van hoopers is dat de handler – het vrouwtje dus in mijn geval – in het midden van het parcours blijft staan en aanwijzingen geeft wat ik moet doen. Het parcours is anders dan een agility parcours en bestaat uit hoopers, tonnen en tunnels. Ik moet dan bijvoorbeeld door hoopers lopen, om een ton heen of door de tunnel rennen. De tunnel ken ik natuurlijk al van de agility, dus wat ik daar moet doen hoeft niemand mij te vertellen. Het vrouwtje en ik deden het heel goed. Ik had snel door dat het vrouwtje niet mee zou lopen en dat ik nu alles in mijn eentje moest doen. Maar als ik heel eerlijk ben denk ik niet dat dat echt iets voor ons is. Ik vind het geweldig om samen met mijn vrouwtje te rennen, is toch een beetje saai als zij alleen maar in het midden staat.

Knapperd

Romy is natuurlijk nog veel te jong om hoopers te doen, maar gelukkig waren er ook activiteiten waar zij ook aan kon meedoen. Ze hadden een tunnel neergelegd speciaal voor pups. Daar mocht ze doorheen. De baas heeft haar aan de ene kant de tunnel ingestuurd en het vrouwtje heeft haar aan de andere kant opgevangen. Nou zeg, ze scheurde er meteen doorheen als een gek. Helemaal niet bang of zo.

Romy met haar lange poten

Ook hadden ze een klein zwembadje met balletjes voor pups neergezet. Romy heeft zich prima vermaakt. Ik ben er ook even in geweest, maar vond het al gauw genoeg. Al met al weer een prima dag geweest, alleen dat met de tafels en de lunch had een stuk beter gekund. Was overigens – hoorden de baasjes later - niet de schuld van de organisatie, die hadden dat allemaal anders afgesproken, maar kennelijk zijn de afspraken niet nagekomen.

Helaas zijn we door de hitte de afgelopen dagen niet aan uitstapjes toegekomen. Heel erg jammer, want de vakantie van de baas is nu afgelopen. Zondagochtend zijn we wel naar de Waal geweest, waar altijd wind waait en het een stuk koeler is. Ook vanavond hebben we weer de koelte opgezocht, deze keer gingen we naar de Maas. Net als gebruikelijk mocht ik in het water met mijn balletje spelen. Blijf dat leuk vinden, heerlijk koel aan mijn pootjes. En Romy ging samen met het vrouwtje pootjebaden. Hoe leuk het ook is, ik hoop toch dat het gauw weer een beetje koeler wordt, zodat we weer andere leuke dingen kunnen doen.